วันเสาร์ที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

KimiSute - [Card Story] SSR - Karasuma Reiji [ด้วยเจตนารมณ์แห่งตน]

KimiSute (Kimi ga mita Stage e) official website: https://kimisute-game.jp


- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน

- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ

- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น


------


Card Story

SSR - Karasuma Reiji [ด้วยเจตนารมณ์แห่งตน]




ด้วยเจตนารมณ์แห่งตน --- Verse ---


[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]


ทาดาโอมิ: ฮารุกะคุงกับคานาตะคุงช้าจังเลยนะ

ได้ยินมาว่าชูคุงเองก็จะมาสายเล็กน้อยด้วยเหมือนกัน……


เรย์จิ: น่าจะลองติดต่อดูได้แล้วสิ

…… โอ้ ได้ข้อความจากฮารุกะแล้ว


เรย์จิ: ดูเหมือนว่าจะมีธุระด่วนจากโรงเรียน

เลยไม่น่าจะมาทันเวลาที่จองสตูดิโอไว้


ทาดาโอมิ: อย่างนี้เอง

คานาตะคุงก็เหมือนกันใช่มั้ยนะ?


เรย์จิ: อา คานาตะก็ส่งข้อความมาพอดี

ถ้าฮารุกะไม่ไป เรื่องฝึกซ้อมเจ้าตัวก็ขอผ่าน……

เห็นว่าอย่างนั้นละ


เรย์จิ: ทำอะไรตามใจชอบกันเหมือนเคย……

ควรจะบอกให้ตระหนักถึงตนในสถานะมืออาชีพบ้างแล้วสิ


เรย์จิ: ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่สามารถซ้อมในภาพรวมได้แล้ว

ฉันจะไปบอกชูว่ายกเลิกการฝึกซ้อม


ทาดาโอมิ: อืม ช่วยไม่ได้เนอะ

จะว่าไปแล้ว คานาตะคุงเนี่ย…


ทาดาโอมิ: การที่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันกับพี่น้อง เป็นเรื่องที่ไม่ชอบถึงขนาดนั้นเลยหรือเปล่านะ

ผมเป็นลูกคนเดียว เลยไม่เข้าใจว่าเป็นความรู้สึกแบบไหนน่ะ


เรย์จิ: (พี่น้องงั้นเรอะ…)


เรย์จิ: โดยหลักการทั่วไปแล้ว ผู้เป็นน้องจะได้รับอิทธิพลจากผู้เป็นพี่ได้ง่ายละมั้ง

และไม่เกี่ยวกับว่าจะสนิทกันดีหรือไม่..….


เรย์จิ: ยิ่งมีส่วนที่อายุที่ใกล้กัน เลยเรียกได้ว่าเป็นตัวตนที่ใกล้ชิดเสียยิ่งกว่าพ่อแม่ละนะ


เรย์จิ: ……พูดไปนั่น ฉันเองก็ได้อิทธิพลจากพี่ชายเลยเริ่มเล่นกลองละนะ


ทาดาโอมิ: จะว่าไปแล้ว ก็จริงด้วยเนอะ


เรย์จิ: แต่ว่า ตอนนี้ฉันเล่นกลองเรื่อยมาด้วยเจตนารมณ์ของตัวเอง

ต่อให้สาเหตุจะเป็นยังไง ที่เลือกเส้นทางในตอนนี้ก็คือตัวฉันเอง



ด้วยเจตนารมณ์แห่งตน --- Bridge ---


[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]


ชู: อยากจะให้เพลา ๆ เรื่องมาบอกยกเลิกกะทันหันอย่างนี้เสียเหลือเกิน

ตัวฮารุกะและคานาตะ ไปจับจุดอ่อนแล้วลากมาก็พอแล้วนี่


เรย์จิ: ถ้าคานาตะก็ว่าไปอย่าง แต่ตัวฮารุกะเป็นธุระจากโรงเรียนน่ะครับ

ผมเลยคิดว่าคงจะเป็นการยากไป


ชู: เฮ้อ…… ไหน ๆ วันนี้ตัวผมอยากจะซ้อมให้เต็มที่

เลยหาเวลาว่างมาได้ทั้งที


เรย์จิ: ขออภัยอย่างสูงครับ


ชู: แถมยังได้สตูดิโอมาแล้ว

เพราะงั้นอย่ามายกเลิกเอาเองให้เสียสิ


เรย์จิ: แต่ว่า เราจะไม่สามารถซ้อมในฐานะวงดนตรีได้

ต่อให้ฝืนเรียกคานาตะมา……


ชู: ก็ไม่เห็นเป็นไร แค่นั้นก็แค่นั้น

กับอีกแค่ขาดไป 1 คน นายจะเล่นดนตรีไม่ได้เลยหรือไง?


เรย์จิ: ……ไม่ครับ

จนถึงตอนนี้ พวกเราผ่านการซ้อมประสานเสียงดนตรีมาแล้วกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

แต่ให้นับจำนวนที่รวมกลุ่มกันพร้อมหน้าจริง ๆ ถือว่าน้อยมาก


เรย์จิ: แต่ทว่า ความไม่ลงรอยกันเหล่านั้นสร้างเสียงที่ไม่ประสานกัน---

ก็เป็นความจริงว่า สิ่งนั้นสร้างดนตรีของ εpsilonΦ ออกมาได้


ชู: ฮึฮึ ในที่สุดก็เข้าใจขึ้นมาแล้วนี่


เรย์จิ: (วง εpsilonΦ นี้ ไม่ได้รวมตัวกันด้วยความมุ่งมั่นแบบเดียวกันตั้งแต่แรก

เป็นวงดนตรีที่สร้างขึ้นจากคำสั่งของพ่อของชู)


เรย์จิ: (และเก็บข้อมูล รวบรวมสมาชิกที่คิดว่าเหมาะสมที่สุดตามคำสั่งของชู

เพราะเหตุนั้น จึงมีดนตรีที่มีแต่พวกเราที่เล่นบรรเลงขึ้นมาได้…… งั้นเรอะ)


เรย์จิ: …… ขออภัยอย่างสูงอีกครั้งครับ

หลังจากนี้ เรื่องการยกเลิกการฝึกซ้อม จะขอเคารพให้เป็นการตัดสินใจของชูครับ


ชู: แน่นอนสิ พรุ่งนี้ก็จองสตูดิโอฝึกซ้อมและรวมสมาชิกทุกคนมาให้พร้อมล่ะ?

ผมมีเรื่องอยากจะทำอยู่น่ะ


เรย์จิ: รับทราบแล้วครับ

จะเร่งตระเตรียมให้ครับ



ด้วยเจตนารมณ์แห่งตน --- Chorus ---


[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]


ชู: สิ่งที่ผมบอกว่ามีอะไรอยากจะลองเมื่อวาน คือนี่ไงล่ะ


เรย์จิ: อย่างนี้นี่เอง Arrange เพลงที่มีอยู่แล้วสินะครับ

แต่ว่า จนถึงตอนนี้พวกเราก็เล่นแบบ Arrage มาแล้ว

สิ่งนี้คือ……


คานาตะ: รุ่นพี่คาราสึมะ เป็นไรไปอะ?

ทำหน้าตกใจงั้น


เรย์จิ: ดูโน้ตเพลงนี่สิ


คานาตะ: ……เดี๋ยวนะชูคุง นี่เอาจริงปะ?


ชู: ต้องแน่สิ ผมไม่ล้อเล่นถึงขนาดลงทุนเขียนโน้ตเพลงหรอกนะ


คานาตะ: อะฮะ ๆ นั่นสิน้า~

ก็น้า ระดับความยากมันสูงลิ่วจนเผลอขำออกมาได้เลยน่ะ


เรย์จิ: โน้ตที่ Modulation* ก็ต่างจากที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง

ถึงบอกว่าเป็นเพลงใหม่ก็มองได้สินะครับ


*การเปลี่ยนจากโน้ตเพลงคีย์หนึ่งไปอีกคีย์หนึ่ง


เรย์จิ: แต่ว่า เมื่อมีการแสดงที่สดใหม่แล้วย่อมสร้างความคึกครื้นได้เป็นแน่

หากเล่นในไลฟ์ แฟนคลับคงยินดีด้วยเช่นกัน


ชู: ใช่มั้ยล่ะ? ไหนลองเล่นหน่อยซิ

ถ้าพวกนายเล่นได้ ผมตั้งใจว่าจะเล่นเพลงนี้ในสตรีมมิ่งด้วย


เรย์จิ: (ถ้าจะเล่นคงต้องถึงขั้นลืมวิธีการเล่นเพลงนี้ตลอดเวลาผ่านมาไปก่อน…

นี่คงจำเป็นต้องใช้ปริมาณการฝึกซ้อมเป็นจำนวนมากเลยทีเดียว)


เรย์จิ: (จำเป็นต้องปรับแผนตารางที่วางไว้จนถึงอาทิตย์หน้า

และคงจะมีส่วนที่ต้องเร่งปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมด้วย……)


ชู: เรย์จิ พวกการตระเตรียมทั้งหมดทั้งหลายนี่ ผมปล่อยให้เป็นหน้าที่นายนะ?


เรย์จิ: แน่นอนครับ ผมตระหนักถึงจุดนั้นไว้แล้ว

ทั้งหมดผมจะจัดแจงให้เสร็จภายในวันนี้ครับ


คานาตะ: เหวอ…… งานของรุ่นพี่คาราสึมะคงหนักเป็นกองแหง~


เรย์จิ: (แต่ว่า เพลงนี้จะดึงความสนใจของคนอีกมาก

เป็นอาวุธชิ้นใหม่ที่จำเป็นสำหรับการขยายให้ εpsilonΦ ใหญ่โตมากขึ้น)


เรย์จิ: (ต่อให้มองจากบุคคลที่สามว่าเป็นโจทย์ที่ยากจนไม่มีทางเป็นไปได้ยังไง

ฉันจะทำมันและจัดการจนเสร็จสิ้นให้ดู)



(จบ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น