Mikansei na Sora de “ใต้ท้องฟ้าที่ไม่สมบูรณ์”
เพลงประกอบละครแบบ mix ครั้งที่ 4
คำร้อง & ทำนอง: ANCHOR (Zing)
คิคุคาวะ = Rurikawa Yuki (CV: Toki Shunichi)
มิคามิ = Nanao Taichi (CV: Hama Kento)
---
ฉันก้มหน้าก้มตา หลบสายตาใครต่อใครที่เพ่งมา
แกล้งทำเป็นไม่เคยเห็น ไม่รับรู้อะไร
ตลอดมาฉันรู้ตัวเองดีว่าเป็นคนอย่างไร
ถึงอย่างไรฉันก็ไม่ได้ความอยู่แล้ว
ฉันที่ถูกคาดหวัง จากใครที่ไม่เคยรู้
ฉันยืนแข็งข้อต่อวันพรุ่งนี้[อนาคต]ที่ไม่เคยเห็น
แม้พบเจอเช่นนั้น เราก็จะเริ่มก้าว
ไปยังทาง Runway ด้วยกัน
ตัวฉันมีพรมที่ปูมาจนเห็นสุดปลายทาง
และตีโพยว่าไม่เคยใส่ใจอะไรนั้น
Spotlight เคลื่อนแสงส่องไปยังด้านหลังตัวฉันตลอดมา
เสียงพูดคุยซุบซิบเบาบางที่ได้ยิน
อา ทุกคนคงหัวเราะเยาะฉันอีกแน่
ไม่เป็นไร ได้ยินเสียจนชินชา
ดั่งฝนดาวตกที่ล่องลงไม่คาดคิด เราต่างพบกันโดยไม่คาดคิดฝัน
เพียงแต่ไม่ได้สวยงาม จนอาจเรียกว่าโชคชะตาได้ก็ตาม
ปาฏิหาริย์หนึ่งเดียว จากดาราสองดวง
ดึงดูดหากันและกัน มันเป็นไปได้ใช่ไหม
ในวันนั้น เราส่องแสงประกาย
ราวกับร่ายรำบนท้องฟ้าที่ยังไม่สมบูรณ์
ประกายแสงเล็กๆ ดวงนั้น ก้อนกรวดเล็กๆ ก้อนนั้น
Brand new days
ค่ำคืนที่ไร้สิ้นสุด หรือความฝันใดที่ไม่อาจถูกปลุกนั้นย่อมไม่มี
ยืน ลุกขึ้นมา และก้าวเดินไปข้างหน้าเท่านั้นก็เพียงพอ
เพื่อให้ตัวฉันได้เปลี่ยนแปลงตัวเองเสียที
ตอนนี้ เด็กหนุ่มสองคน จึงเริ่มก้าวเดิน
ไปยังทาง Runway ด้วยกัน
ฉันยกมือนับสิ่งที่ยังไม่เพียงพอไปทีละนิ้ว
และถอนหายใจทิ้งความหวังเสมอมา
อย่างไรฉันก็เป็นคนไม่ได้ความอยู่แล้ว
แต่ถึงแม้ความเป็นจริงจะเป็นดังนั้น
ถ้าคิดว่าไม่พอก็หาสิ่งมาเติมเต็ม
ถ้าไม่ไหวก็ยืนแข็งข้อต่อสิ่งนั้น
ไม่รู้ทำไม เส้นทางเริ่มเปล่งประกายขึ้นมา
ระหว่างเวลาที่ต่อล้อต่อเถียงกันไป พลางรับรู้เข้าใจถึงสิ่งสำคัญ
สิ่งนั้นมันไม่ใช่เรื่องเข้าใจยากอะไรเลยใช่ไหมล่ะ
ไม่มีใครเป็นตัวแทนใคร เช่นนั้นถึงคิดอยากเปลี่ยนแปลง
จากตัวเองที่เป็นเช่นนี้
ในวันนั้น เราส่องแสงประกาย
ราวกับร่ายรำบนท้องฟ้าที่ยังไม่สมบูรณ์
ประกายแสงเล็กๆ ดวงนั้น ก้อนกรวดเล็กๆ ก้อนนั้น
Brand new days
สายฝนที่ไร้สิ้นสุด หรือความฝันใดที่ไม่อาจถูกปลุกนั้นย่อมไม่มี
ยืน ลุกขึ้นมา และไล่ตามความฝันต่อไปอย่าหยุดยั้ง
เพื่อให้ตัวฉันได้ข้ามผ่านความหลงใหลที่มี
อีกครั้ง เด็กหนุ่มสองคน จึงเริ่มก้าวเดิน
ไปยังทาง Runway ด้วยกัน
ก้มหน้าลง ตัวสั่นสะท้าน ฉันแกล้งทำเป็นไม่เห็นสิ่งใดตลอดมา
“ฉันไม่มีพรสวรรค์ในการเป็นนายแบบ ไม่มีเซนส์อีก แถมตัวก็เตี้ยด้วย...”
สอดสายตา ของใครที่มองมา ฉันพะวงและหวาดกลัวสิ่งนั้นตลอดมา
“นายโดนพูดอะไรแย่ๆมาขนาดนั้น แล้วทำไมยังจะพยายามอยู่อีกล่ะ…!”
ปาฏิหาริย์หนึ่งเดียว จากดาราสองดวง
ดึงดูดหากันและกัน มันเป็นไปได้ใช่ไหม
ในวันนั้น เราส่องแสงประกาย
ราวกับออกโบยบินบนท้องฟ้า ที่ไม่สมบูรณ์
ประกายแสงเล็กๆ ดวงนั้น ก้อนกรวดเล็กๆ ก้อนนั้น
Brand new days
ค่ำคืนที่ไร้สิ้นสุด หรือความฝันใดที่ไม่อาจถูกปลุกนั้นย่อมไม่มี
ค่ำคืนที่ไร้สิ้นสุด หรือความฝันใดที่ไม่อาจถูกปลุกนั้นย่อมไม่มี
ยืน ลุกขึ้นมา และก้าวเดินไปข้างหน้าเท่านั้นก็เพียงพอ
เพื่อให้ตัวฉันได้ก้าวข้ามตัวเองเสียที
มีเพียง เด็กหนุ่มสองคน ก้าวเดินเรื่อยไป
ประดับทาง Runway ไปด้วยกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น