วันศุกร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2562

A3! - Scarlet Game

Scarlet Game
เพลงประกอบละคร mix ครั้งที่ 6
คำร้อง&ทำนอง: Nakayama Masato
โฮล์มส์ = Mikage Hisoka (CV: Terashima Junta)
โมริอาร์ตี้ = Utsuki Chikage (CV: Hatano Wataru)


ฟังเพลงแบบถูกลิขสิทธิ์ได้ที่ Spotify >>> https://spoti.fi/A3 <<<


---


บัตรเชิญที่ไม่อาจได้ไปเยี่ยมเยือน
ปรกเปื้อนโลหิตที่ไหลรินอีกครา
สิ่งที่หลงเหลืออยู่ในม่านหมอกนี้คือ
โศกนาฎกรรมที่ผูกสร้างอย่างแยบยล
ปรากฏกลายเป็นบาปหนา ที่ใครผู้ใดต่างเร่งไล่ตาม
เพียงแต่ฉันคนเดียวที่ได้รับการอภัย
นามแห่งผู้ผดุงธรรม ซึ่งผู้คนต่างรักใคร่


แอบอ้างนามแห่งพระเจ้า (แอบอ้าง) จากเกมที่เราละเล่น
ยังหลงวนเวียนใน (ความเป็นจริง) แสงสว่างและความมืดเรื่อยไป
Chase behind (สิ่งนี้แหละ) ร่างเจ้านั่นยังคงตามติด
หลักฐานชี้ชัด (ที่ฉันได้ยิน) จากผู้ที่ไม่อาจเฝ้าทนรอได้อีก
ฝันร้ายซึ่งแจ้งกล่าวแก่ค่ำคืนอันหนาวเหน็บ
(ยิ้มแค่นเยาะ แด่ความรู้สึกผิดชอบที่สั่นคลอน)
เป้าหมายรายต่อไปคือใครกัน?


สักวันหนึ่ง สิ่งที่รออยู่ปลายทางหลังจากนี้
จะมีเพียงภาพเหมือนของผู้หนึ่งที่ต้องการบาปทั้งหลาย
แม้แต่ความสิ้นหวังทั้งมวลเวียนว่ายกลับมาหลายครา
ตามหัวใจที่นายปรารถนา


อีกฝั่งของกระจกเงา ต่างมีผู้ดื่มด่ำความเบื่อหน่ายจนสิ้นหยด
ราวหมายมั่นเผยนามของเพื่อนบ้านแสนรัก
สัตว์ร้ายคลี่ยิ้มออกมา


สิ่งที่วิ่งไล่ตาม (สิ่งที่ปรารถนา) ราวกับเงาลวงตาจากฟากฟ้า
ชั่วพริบตาที่เชื้อเชิญ (เช่นเดียวกับนาย) ให้มือไร้การเปื้อนมลทิน
Tick tack tack (อีกครั้ง) ความเคลือบแคลงที่สั่นคลอน
สิ่งทดแทน (ที่ซ่อนไว้) ไม่อาจเก็บไว้ได้อีกต่อไป
ฉันรู้ว่านั่นคือความมืดมิด และยังถูกดึงดูดเข้าไป
(สิ่งใดเป็นทั้งบาปและการลงโทษงั้นรึ)
ขาวและดำที่แสนคลุมเครือ


(Tragedy) ผู้ครอบงำวางหมากยามราตรีเอ๋ย
(Tragedy) สลักตราบาปส่งให้แก่นาย
(Tragedy) หากเพียงหลบหลีกร่องรอยเพียงหนึ่ง
ศาสตร์ศิลป์นี้คงมิอาจสมปรารถนา
หากเป็นเช่นนั้นแล้ว
ฉันจะฆ่านายเอง


เสียงลั่นไกปืนที่ประกาศแจ้งถึงจุดจบ
ผู้ที่เชื้อเชิญสิ่งนั้น คือบทละครของใครผู้ใด
I chase you (อีกครั้ง) รุดหน้ามาถึงเส้นด้ายที่
ใกล้จะขาดผึง ฉันไม่มีทาง
ปล่อยนายหนีไปอีกแล้ว


แอบอ้างนามแห่งพระเจ้า (แอบอ้าง) จากเกมที่เราละเล่น
แสงสว่างและความมืดนั้น (ความเป็นจริง) ยังคงหลงระเริงเรื่อยไป
Chase behind (สิ่งนี้แหละ) ร่างเจ้านั่นยังคงตามติด
เสียงประสานชัด (ที่ฉันได้ยิน) จากผู้ที่ไม่อาจเฝ้าทนรอได้อีก
รับผลไม้ที่สุกงอมจากเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย
(แม้ฉันตัดสินใจผิดพลาด ก็จะไม่สนใจ)
ชะตาสองเราที่ฟากฟ้ารักใคร่  นั่นคือ
อาชญากรรมร่วมที่มิอาจเป็นจริง

ไม่ว่าต่อไปจะตาของใครก็ตาม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น