Seiten no Sinker “Sinker แห่งการแปรผัน”
เพลงประจำตัวคุมง
ร้อง: Hyodo Kumon (Hatanaka Tasuku)
ทำนอง: sasakure.UK
*1 note: 晴転 เป็นคำประสมใหม่ที่ไม่มีในพจนานุกรมใดๆ เข้าใจว่าเป็นการผสมของคำว่า 晴れ＝อากาศแจ่มใส กับคำ 転=หมุน กลิ้ง คลุกคลาน แต่ก็หมายถึง การผลิกกลับ เกมพลิก การเปลี่ยนจากสิ่งหนึ่งเป็นสิ่งหนึ่ง เมื่อมองกับคุมงแล้วจึงขอตีความหมายชื่อเพลงไปทาง “ลูกขว้างของคุมงที่แม้จะเสี่ยง แต่สามารถพลิกเกม พลิกชีวิตของคุมงได้ ทำให้ท้องฟ้าที่เคยมืดครึ้มกลับมาแจ่มใสได้” ประมาณนี้ค่ะ แต่จนปัญญาจะประดิษฐ์คำให้ครบทุกความหมายเลยย่อเหลือแค่นี้จริงๆ (ร้องไห้)
*2 note: Sinker (two-seam) วิธีการขว้างลูกเบสบอล เป็น Fastball แบบหนึ่ง เห็นว่าเป็นการขว้างที่เสี่ยงเกิดอาการบาดเจ็บที่ข้อศอกด้วย
---
แสงแดดจ้าที่สาดส่อง เปล่งประกายให้เรื่องราวเหล่านั้น
ฉันที่หลบสายตา มองมันผ่านน้ำอัดลมในขวดโดยไม่คิดท้าทาย
ความคาดหวังและกังวล เป็นเส้นขอบฟ้าที่ผสมหลอมปนเป
ยิ้มร่า “ไม่เป็นไร!” ฉันต้องการเพียงเท่านั้นเอง
แล้วยัง… ทำไม?... รอก่อน!
ฉันพูดเองไม่ค่อยถูก พอเป็นเรื่องยุ่งยากซับซ้อน
แต่พอรู้ว่าฉันเอง กลับแสดงสีหน้าว้าวุ่นซ่อนไม่อยู่
ก้อนเมฆครึ้มแสนไม่ได้ความพร้อมกระหน่ำ
ฉันคิดอยากจะทำ อะไรสักอย่างกับFlagแสนยากเข็ญนั้น
ฉันยืดแขนเตรียมขว้างวันจำเจพลางเชื่อมั่น
ถึงหน้าร้อนที่ยืนอยู่บน Start Line
จะเริ่มมองเห็น ได้รึยังนะ
แผ่นหลังนั้นแม้เพียงสักเสี้ยว
ทั้งการเริ่มต้นใหม่ อากาศปลอดโปร่ง ไม่อาจหยุดยั้งได้แล้ว
มือคู่นี้ของฉันก็คิดแบบนั้นเช่นกัน
Speaker ที่กู่ร้องจนพุพัง
ยังคงอาบไอร้อนอยู่เช่นเดิม!
อีกฝากฝั่งของฟ้าคราม ได้ยินเสียงของสัญญาณ
เรียกความทรงจำหวนคืน รองเท้าสนีกเกอร์สีเงิน
ส่งเสียงข้ามฝั่งกำแพง คือแนวโน้มของเกมที่เล่นอยู่
ของตัวฉันที่อยากจะพบเจอ ของตัวฉันที่ไม่เคยพบเจอ
เกมเริ่มที่ Two out เปล่งประกายให้เรื่องราวเหล่านั้น
พอคิดจะท้าทาย เสียงกระซิบร้ายยังคงสะท้อนอยู่
ความคาดหวังและกังวล แทบจะเอ่อล้นภายในดวงใจ
เสียงบอก “ไม่เป็นไร!” ยังมีคนคอยให้กำลังใจฉันอยู่
ฉันยืดแขนเตรียมขว้างวันจำเจพลางเชื่อมั่น
ถึงหน้าร้อนที่ยืนอยู่บน Start Line
จะเริ่มแห้งเหือด ได้รึยังนะ
คราบน้ำตาอันน่าแค้นใจ
ทั้งมือที่ปล่อยออก ความคำนึง เรื่องเสียใจ ทั้งหมดนั้น
ขอให้มันเป็นไป ปล่อยมันออกไปเสียที
ตัวฉันที่กู่ร้องสุดหัวใจ
ยังคงอาบไอร้อนอยู่เช่นเดิม!
เด็กหนุ่มผู้นั้น เผชิญหน้า
กับฝนกระหน่ำ โดยไม่พกร่มใดใด
ตัวที่ร้อนรุ่มราวกับริษยานั้น
เพราะตัวเขาไม่รู้อะไรเลยงั้นหรือ
เพราะตัวเขาได้รู้จักเธอแล้วงั้นหรือ
ไม่ใช่เลย ตัวเขาควรรู้ดีอยู่แล้ว
ทึ้งทุกความทรงจำทุกอย่างที่ตนมี
ระลึกว่าทำไมเขาถึงยืนอยู่ที่แห่งนี้
ฉันยืดแขนขว้างความฝัน ใจยังมั่นคงย้ำถึง
ความหมายเหล่านั้นที่ยืนอยู่บน Start Line
ไม่เจ็บเลยแม้เพียงสักนิดเดียว
สิ่งใดกันที่ยังฝืนอยู่
ลูกทรงกลมที่แทนเด็กหนุ่ม ถูกขว้างเข้าและถามมา ไม่ทันตั้งตัว
“ขอเพียงครั้งเดียว เตรียมใจพร้อมที่จะก้าวเดินต่อแล้วรึยัง?”
ฉันยืดแขนขว้างวันจำเจอยู่บน Start Line
หน้าร้อนจะเริ่มต้น จากที่แห่งนี้เอง
ขวดน้ำอัดลมที่ว่างเปล่านั้น
ส่องประกายไม่แพ้กัน
หน้าร้อนที่เริ่มวิ่งออกตัว ไม่อาจหยุดยั้งได้แล้ว
ตัวตนของแผ่นหลังนั้นเอง
ก็ยืดแขนออก แล้วกู่ร้อง
ร้องตะโกน อยู่เช่นกัน
ท้องฟ้าที่โปรยฝนลงมา ได้หยุดลงแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น