Event Story - εpsilonΦ & GYROAXIA: Rockin' Lockin' on AAside official website: https://aaside.bushimo.jp
บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้นค่ะ
เราเลือกแปลภาษาถิ่นของตัวละครเป็นภาษากลางทั้งหมดนะคะ
อีเวนท์นี้จะพูดถึงเรื่องจาก Band Story ของ GYROAXIA เล็กน้อยค่ะ
------
Event Story
εpsilonΦ & GYROAXIA: Rockin' Lockin' on
ประเด็นที่น่าสนใจ: การเล่นดนตรีของคานาตะ, Interact คานาตะกับเรียว
Prologue - Rockin' Lockin' on
[ ร้านอาหาร ]
เคนตะ: ....คนที่เรียกฉันคือนายหรอ?
เรย์จิ: ผมกำลังรอคุณอยู่เลยครับ คุณซาโตสึกะ
ได้โปรดนั่งลงได้เลยครับ
เรย์จิ: ขอขอบคุณที่สละเวลามาในวันนี้ด้วยนะครับ
เคนตะ: ไม่ต้องขอบคุณหรอก
ก่อนพูดถึงเรื่องจะรับไม่รับการประชันวงกับεpsilonΦ ---
ก่อนให้คำตอบกับ Duck River
ฉันมีเรื่องอยากจะถามนายสักอย่างหนึ่งน่ะ
เรย์จิ: หรือก็คือ คุณอาจจะตอบปฏิเสธ
ขึ้นอยู่กับเนื้อหาที่เราจะพูดคุยกัน สินะครับ?
(เว้นจังหวะระยะหนึ่ง)
เคนตะ: นายคิดถึงความเป็นไปได้นี้
ถึงได้เลือกสถานที่พูดคุยกันไม่ใช่หรือไง?
เรย์จิ: ....
เคนตะ: เพราะก่อนหน้านี้… เราได้รับคำเชิญชวนให้ประชันวง
จากพวกนายมาอย่าง “มุ่งมั่น” น่าดู
แต่ถึงแม้จะรับข้อเสนอมา
ไลฟ์กลับถูกยกเลิกโดยไม่ได้รับรู้ถึงเหตุผลล่ะนะ
เรย์จิ: ผมขออภัยในกรณีนั้นที่ได้เกิดขึ้นด้วยครับ
เคนตะ: ฉันไม่ได้ต้องการคำไถ่โทษจากนายหรอก เพียงแต่…
เรื่องที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว พูดไม่ได้ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก
(เว้นจังหวะระยะหนึ่ง)
เรย์จิ: …..ผมทราบดีถึงความกังวลของคุณครับ
แต่ว่า สถานการณ์ปัจจุบันนี้แตกต่างจากครั้งที่แล้วครับ
ตราบใดที่เป็นการจัดแสดงที่วางแผนงานโดย Duck River
พวกเราไม่สามารถยกเลิกได้ด้วยตัวเองหรอกครับ
เคนตะ: แบบนี้เอง
แต่ว่า เรื่องที่พวกนายไม่เข้าร่วม Starting Live ล่ะจะว่ายังไง
นั่นก็ ไม่ใช่ว่าเป็น “การจัดแสดงที่วางแผนงานโดย Duck River” งั้นหรอ
เรย์จิ: ........
… การจัดแสดงเฟสวันจริงอยู่ตรงหน้า
อุจิคาวะก็รับทราบดีถึงผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นในการประชันวงครั้งนี้
เรย์จิ: การมุ่งสู่เป้าหมาย
จำเป็นต้องเลือกวิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเสมอ…
เพราะคุณเข้าใจว่าจะมีข้อดีนั้นอยู่
เรย์จิ: ในอดีต GAYROAXIA ก็เคยยกเลิกการแสดงประชันวงกับ Argonavis ไม่ใช่รึครับ?
เพราะในตอนนั้น พวกคุณเลือกวงดนตรีของพวกเรา
แทนที่จะเป็น Argonavis
เคนตะ: การปฏิเสธข้อเสนอของพวกนายมีความเสี่ยงสูงเกินไป
เรย์จิ: ใช่ครับ ต้องคำนึงถึงความเสี่ยงด้วยสินะครับ
แน่นอนว่า ครั้งนี้ก็ด้วย….
ไม่ได้เป็นข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
เคนตะ: …….
(เว้นจังหวะระยะหนึ่ง)
เคนตะ: ถ้านายบอกว่าแตกต่างจากครั้งก่อนก็ไม่มีปัญหา
สำหรับพวกเราแล้ว นี่ไม่ใช่เรื่องน่าเสียเปรียบอะไรเลยจริงๆ
ขอตอบรับการประชันวงไว้แล้วกัน
(เสียงเดินออก)
เรย์จิ: ...ฟู่ว
มาถึงที่นี่ เพื่อขอคำมั่นสัญญางั้นเรอะ
เป็นชายที่ไม่สามารถรับมือด้วยวิธีทั่วไปได้จริงๆ
???: เหวอ～.....
เมื่อกี้นี่เหมือนขู่กรรโชกกันเลยป่ะ?
???: ฮุฮุ เป็นแค่เรย์จิแต่พยายามได้ดีเลยนี่
เดี๋ยวผมจะชมให้ก็ได้นะ?
เรย์จิ: !?
ชู….. คานาตะ….? ทำไมถึงอยู่ที่นี่….
คานาตะ: ชูคุงบอกว่าจะไปเที่ยวหน่อย ก็เลยตามมาอะน้า
ละก็เจอรุ่นเพ่ พูดเรื่องน่ากลั๊วน่ากลัวอยู่ด้วยซี่
ชู: พวกผมนั่งอยู่ฝั่งนั้นตลอดเลยนะ?
แล้วพี่ชายคนนั้นเหมือนจะรู้สึกตัวด้วย
เรย์จิ: ….. เป็นแบบนั้นหรือครับ
ถ้าคุณฟังอยู่แล้วก็ดีครับ จะได้เข้าเรื่องไวขึ้น
การประชันวงครั้งนี้ต้อง--
ชู: ผมทำอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก
จะปฏิเสธป่วยการเมืองไปซ้ำสองมันน่าเบื่อจะตายไป
เรย์จิ: ได้ยินเช่นนั้นก็หายห่วงครับ
-------------
ตอนที่ 1 - Rockin' Lockin' on
[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]
เรย์จิ: ----ดังนั้น พวกเราเลยได้รับการยินยอมจากฝั่ง GYROAXIA มาแล้ว
ทาดาโอมิ: เก่งจังที่ให้เขายินยอมได้
ก็ยังมีคนพูดถึงเรื่องข่าวลือที่ไม่ค่อยดีเกี่ยวกับพวกเราอยู่เลย….
เรย์จิ: ขอร้องอย่างมีสัมมาคารวะน่ะ
ฮารุกะ: สัมมาคารวะ…….. ยังไงก็ใช้วิธีสกปรกใช่มั้ยล่ะ
คานาตะ: พี่ ถูกต้องนะคร้าบ!
รุ่นพี่คาราสึมะเป็นคนชั่วน่ะ～!
เรย์จิ: … ก่อนจะถึงวันประชันวงก็ไม่มีเวลาเหลือมาก
ขอให้แต่ละคนช่วยเตรียมตัวซ้อมกันอย่างดีด้วย
เรย์จิ: ชู รบกวนเรื่อง Set list ด้วยครับ
ชู: ทำไงดีน้า ผม….. ไม่มีแรงเลย
เรย์จิคิด Set list ไปละกัน
เรย์จิ: แต่ว่า….
ชู: ที่เหลือผมก็ฝากทั้งหมดเลยด้วยน้า พยายามมากๆ ให้ผมได้สนุกเพลินๆ เข้าล่ะ
ถ้าไม่น่าสนใจละก็ผมตั้งใจจะกลับล่ะ ฝากด้วยน้า
คานาตะ: จริงดิ? รุ่นพี่คาราสึมะมีงานรับผิดชอบใหญ่เบิ้มเลยนะเนี่ย!
เรย์จิ: ….ถ้าคิดงั้นจริง จะนิดหน่อยนายก็มาช่วยซะบ้าง
[ สตูดิโอฝึกซ้อม ในเมือง ]
คานาตะ: สวัสดีครับ! วันนี้ก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร้าบ!
เคนตะ: ฝากตัวด้วย
คานาตะ: เอ้า พี่ก็ทักทายคนอื่นเขาด้วยสิ!
ฮารุกะ: หนวกหู….. อย่ามาชี้สั่งฉัน
มิยูกิ: ฝากตัวด้วย…. อ้าว?
ขาดไปคนนึงหรอ อุจิคาวะคุงมาสายรึเปล่า?
เรย์จิ: อุจิคาวะแจ้งว่ามีอาการผิดปกติที่ลำคอ
ตอนนี้เลยพักรักษาตัวอยู่ครับ
เคนตะ: .... งั้นหรอ
เรออน: ทั้งที่เป็นวันฝึกซ้อมร่วมกัน
แต่ไม่มีนักร้องนำอยู่แล้วจะให้ทำยังไงเล่า….
คานาตะ: คร้าบคร้าบ!
ถึงชูคุงจะไม่อยู่ แต่มีพี่อยู่นะคร้าบ!
คานาตะ: จริงสิ! งั้นให้พี่ร้องเพลงในส่วนของชูคุงไปเลยดีมั้ยอะ?
ฮารุกะ: ห๊า?
มิยูกิ: วันซ้อมเป็นอย่างนั้น วันจริงจะเป็นยังไงกันน้า….
เรออน: พวกเราไม่ควรตอบรับการประชันวงจริงๆ ด้วย
มิยูกิ: เรออนคุง สีหน้าออกแล้ว น่ากลัว
คนที่ไม่มาก็ปล่อยๆ ไป มาเปลี่ยนอารมณ์กันดีกว่าน่า
เรออน: แต่ว่าคุณมิยูกิ! εpsilonΦ ---
เรียว: เรออน นี่….ให้ลูกอมนะ
เรออน: ...อุ้ก
เรียว: ถ้ากินของหวานแล้วจะมีรอยยิ้มได้นะ
คานาตะ: เอ๋! วิธีคิดที่แฮปปี้ดีสุดๆเลย! พี่เอาลูกอมบ้างมั้ย?
ก็ที่ระหว่างคิ้วออกจะมีรอยย่นขนาดนี้อ่า!
ฮารุกะ: ชิ ไม่อยากยุ่งเว้ย….
คานาตะ: อ๋า โกรธซะแล้ว
พี่เนี่ยสมาธิสั้นจริงๆน้า～
คานาตะ: โบโนะก็คิดงั้นใช่ม้า!
เรียว: โบโนะ?
คานาตะ: คุณอาเคโบโนะเรียว เลยเป็น โบโนะ
วิธีเรียกงี้แจ่มเลยใช่ป่าว?
เรียว: หืม….?
ชาวโลกชอบคิดชื่อเล่นที่น่าสนใจดีเนอะ
คานาตะ: .... ชาวโลก?
เรียว: อืม สิ่งที่ฉันเห็น ถึงตัวของพวกนาย
เพราะดาวบ้านเกิดฉันไม่ได้อยู่ที่นี่น่ะ
คานาตะ: ………………..หะ ?
-------------
ตอนที่ 2 - Rockin' Lockin' on
[ สตูดิโอฝึกซ้อม ในเมือง ]
คานาตะ: มนุษย์ต่างดาว?
เรียว: ใช่ ฉันมาจากดาวอื่น ลงมาที่โลกล่ะ
คานาตะ: (....... เออะ ต่อยาก)
คานาตะ: อาา…… ครับๆ จากดาวดวงอื่นเนอะ….
อะฮะๆ…. โบโนะเนี่ย ปกติพูดไรแบบนี้หรอ?
แบบว่า สะดุ้งจะตาย? คนได้ยินเข้าจะตกใจเอานะ
เรียว: งืม… ยังไงดีนะ
ฉันน่ะ ขอแค่ทุกคนมีรอยยิ้มให้ก็พอแล้ว
คานาตะ: …. หืม
เรย์จิ: คานาตะ เสียงดัง โวยวายอะไรอยู่
อย่ามาทำเล่นแล้วมาเตรียมเครื่องได้แล้ว
คานาตะ: เอ๋～ฉันกำลังจะเริ่มสนุกแล้วทั้งที--!
เรย์จิ: เฮ้อ… จะเล่นต่อก็ไว้หลังซ้อมเสร็จซะ
คานาตะ: ครับคร้าบ
คานาตะ: โบโนะ แล้วค่อยมาคุยกันน้า!
เรียว: อืม มาคุยกันนะ
(ตัดฉาก)
นายุตะ: ... ชิ
หยุดซะ เล่นใหม่ตั้งแต่แรก
มิยูกิ: อึ๋ย อีกแล้วเรอะ….
เรออน: ตอนนี้ซ้อมร่วมกันนะ
พวกปรับอะไรเล็กๆ น้อยๆ ไว้ทีหลังก็ได้มั้ย
นายุตะ: หา?
เคนตะ: เริ่มใหม่แต่ต้นนะ นายุตะ
นายุตะ: … เออ
เรียว: รอบหน้า ถ้าเล่นเสียงที่ทำให้ทุกคนมีรอยยิ้มได้ก็ดีเนอะ
เคนตะ: นั่นสินะ มิยูกิกับเรออน ก็เข้าใจแล้วนะ
มิยูกิ: ได้เลยๆ
เรออน: ….. เข้าใจแล้วครับ
(ตัดฉาก)
คานาตะ: ….หวา～ นายุปิ๊บปี้เข้มไปปะนะ?
ทำตัวแบบนั้น ทุกคนก็บ่นเอาน่ะสิ
ทาดาโอมิ: พวกเขาซ้อมกันมุ่งมั่นน่าดูเลยนี่นา
คานาตะ: อะฮะฮ่า น่านสิ! ต่างจากพวกเราโขเลย!
(ตัดฉาก)
มิยูกิ: นี่ เรออนคุง ได้ยินใช่มะ?
เรออน: …. อืม
มิยูกิ: ยอดเลยน้า… ปกติเด็กม.ปลายจะทำตัวงั้นหรอ
เรออนคุงก็คิดเหมือนกันเปล่า?
เรออน: หา? จะเป็นอย่างนั้นได้ไง
มิยูกิ: นั่นสิน้า….
แต่จะว่าไป………..
นายุตะกลายเป็น “นายุปิ๊บปี้” เนี่ย
นายุตะ: ……..
มิยูกิ: น่าจะได้ยินชัวร์ๆ แหงๆ
แต่เลือกเมินโดยสมบูรณ์แบบนี่ยอดไปเลยแฮะ
เรออน: แค่ไม่สนใจเท่านั้นนี่
มิยูกิ: ก็จริงอะนะ
-------------
ตอนที่ 3 - Rockin' Lockin' on
[ ในเมือง ]
คานาตะ: ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อยฮะ!
วันจริงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ!
เคนตะ: ทางนี้ก็ด้วย
หวังว่าพวกเราจะได้แสดงฝีมือกันอย่างเต็มที่กันนะ
(เดินออก)
เรียว: งั้น เจอกันวันจริงนะ
คานาตะ: อ๊ะ เดี๋ยวๆ!
ฉันมีเรื่องอยากจะถามโบโนะอยู่อะ
เรียว: อะไรหรอ?
คานาตะ: เรื่องมนุษย์ต่างดาวเมื่อกี้
คานาตะ: นี่ ทำไมถึงเลือกเป็นมนุษย์ต่างดาวล่ะ?
ถ้าอยากสร้างคาร์ให้ว้าวๆ มันมีที่ดีกว่านี้รึเปล่านะ
คานาตะ: ผู้ชายตัวโตอย่างโบโนะกับคาร์แรกเตอร์แนวนั้นเนี่ย ไม่ขัดกันไปหน่อยหรอ?
หรือว่าจะเป็นแนวแอ๊บแบ๊ว!
เรียว: ฉันแค่ อยากให้ชาวโลกมีรอยยิ้มเท่านั้นเอง
ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว ก็จะสามารถชดเชยบาปที่ฉันก่อไว้ได้
ถ้าไม่ทำให้ผู้คนมีรอยยิ้ม ฉันจะกลับดาวตัวเองไม่ได้น่ะ
คานาตะ: อะ เอ๋….
เรียว: ฉันก็มีเรื่องอยากถามคานาตะคุงเหมือนกัน
คานาตะ: เอ๋ ไรอะๆ? ถามอะไรก็ได้เลยนะ!
เรียว: คานาตะคุง มีมือเบสที่หลงใหลอยู่หรอ?
คานาตะ: ….? จู่ๆ ก็อะไรเนี่ย?
เรียว: ฉันคิดว่า นายมีเสียงของคนที่ชอบถึงขั้นอยากจะเลียนแบบเขาอยู่หรือเปล่า น่ะ
เพราะเสียงเบสของคานาตะคุง ไม่ใช่เสียงของคานาตะคุงเลยนี่นา
คานาตะ: …….
เรียว: ถ้าเป็นบนเวที ฉันจะได้ยินเสียงของนายรึเปล่านะ?
คานาตะ: …โบโนะ อยากจะฟังเสียงของฉันหรอ?
เรียว: อื้ม
คานาตะ: ถ้างั้น ฉันจะเล่นให้ฟังในไลฟ์เอง
เรียว: ได้หรอ?
คานาตะ: แน่สิ
เรียว: งั้น แล้วเจอกันที่ไลฟ์นะ คานาตะคุง
(เดินออก)
คานาตะ: …… สรุปก็คือ จะบอกว่าเสียงดนตรีของฉันเลียนแบบใครสักคนอยู่หรอ?
(ฉากดำ)
คานาตะ: อย่ามาทำเป็นรู้ดีไปหน่อยเลย
เดี๋ยวฉันจะอยากไปเล่นนายขึ้นมาจริงจังซะแล้วน่ะสิ
[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]
คานาตะ: นี่ๆ ชูคุง ขอเลยน้า!
ชู: ขอซีนที่โชว์ฝีมือเบสในไลฟ์ประชันวง เนอะ…….
นายอยากจะแข่งกับมือเบส GYROAXIA ขนาดนั้นเชียว?
คานาตะ: ไม่ใช่ๆ! ไม่ได้อยากจะแข่งด้วยหรอก
คานาตะ: ฉันอยากจะไปเล่นกับเขาน่ะ เต็มที่เลยล่ะ
ชู: ……หืม?
ชู: เอางั้นก็ได้ ครั้งนี้ผมจะให้ตามใจนายแล้วกัน
คานาตะ: จริงอะ!? ชูคุงขอบใจน้า!
-------------
ตอนที่ 4 - Rockin' Lockin' on
[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]
ฮารุกะ: ….เฮ้ย
คานาตะ: เอ๊ หายากนะเนี่ยที่พี่จะทักมาก่อน!
เป็นอะไรไปหรอ?
ฮารุกะ: ….ที่ประชันวงกับไจโร แกกำลังวางแผนอะไรอยู่
มาขอพื้นที่แสดงฝีมือตัวเองในไลฟ์
แสดงว่ากำลังวางแผนอะไรอยู่ใช่มั้ยล่ะ
คานาตะ: อย่าว่ากันงี้สิ!
ไหนๆ จะแสดงแล้ว ฉันแค่อยากจะสนุกให้เต็มที่สุดๆ เท่านั้นเอง
อ๊ะ หรือว่าถ้าฉันเด่นขึ้นมา เสียงดนตรีของพี่จะถูกกลบจนหายไปเลยกังวลหรอ?
ฮารุกะ: แกว่าไงนะ...
คานาตะ: หายห่วงๆ! อย่ากังวลไปเลยนะ!
พี่เล่นของพี่อย่างที่เคยก็พอแล้วล่ะ!
ฮารุกะ: ......
[ วันแสดงจริง ]
คานาตะ: อะ โบโนะนี่
เรียว: สวัสดีคานาตะคุง
…….
….อื้ม วันแสดงจะพิเศษกว่าจริงๆด้วย
ตัวคานาตะคุง ไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้เลย
คานาตะ: หืม แค่มองหน้าก็รู้เลยหรอ? ยอดไปเลยเนอะ
วันนี้ฉันจะเล่นเสียงดนตรีของฉันให้นายตามที่หวังเลยล่ะ
ปล่อยใจไปกับเสียงเพลง
ลองทำเหมือนวงดนตรีวงอื่นเขาอะไรแบบนี้
คานาตะ: ….. แต่ถ้า อารมณ์ปลุกเร้ามันรุนแรงเกินไปก็ขอโทษนะ?
(ตัดฉาก)
นายุตะ: ….. GYROAXIA
เรียว: (ดนตรีนี่ ดีจังเลยนะ)
(ไม่ใช่แค่ทำให้คนอื่นมีรอยยิ้ม แต่สามารถส่งความรู้สึกผ่านเสียงดนตรีไปได้…)
(คานาตะคุง เสียงดนตรีของฉัน ส่งไปถึงนายด้วยรึเปล่านะ?)
คานาตะ: ….. เห ก็สมเป็นมือเบสไจโรดีน่ะนะ?
แต่นี่ เล่นยังไงให้ได้เสียงแบบนั้นออกมาเนี่ย? เผลอตั้งใจฟังซะงั้น
คานาตะ: (ปกติชอบเหม่อๆ แต่มีเทคนิคการเล่นสูงจริงๆ รู้สึกเจ็บใจนิดหน่อยเลย)
(เอาเถอะ ใครจะเล่นยังไง มันไม่เกี่ยวกับฉันเลยนี่)
คานาตะ: ทุกคน ขอบคุณนะที่มาหากัน〜!
คานาตะ: วันนี้ฉันจะตั้งใจเล่นจริงๆ แหละ
สนุกกันจนถึงสุดท้ายเลยน้า〜!
คานาตะ: ฮะฮ่า!
คานาตะ: (จะทำให้ผู้คนมีความสุข? จะสร้างรอยยิ้มให้กับผู้ชม?)
(ยังไงก็ช่างสิ เรื่องของคนอื่นพวกนั้น)
(สิ่งที่จำเป็นสำหรับเสียงดนตรีของฉัน มีแค่คนเดียวเท่านั้น)
คานาตะ: เอ้าๆ พี่!
ถ้าไม่พยายามเข้า เดี๋ยวก็แพ้เบสของฉันหรอก?
ฮารุกะ: ชิ…. แก….!
คานาตะ: (แบบนี้เลย แบบนี้เลย… สิ่งนี้ไงล่ะ….!)
(ระหว่างแสดง ฮารุกะจะมองมาที่ฉันอย่างแน่นอน มองแค่ฉันเท่านั้น
มีเพียงช่วงเวลาพริบตานี้ที่เชื่อมโยงตัวฮารุกะกับฉัน)
(เสียงดนตรีของฉันไปเลียนแบบใครงั้นเรอะ? อย่ามาล้อเล่นกันน่ะ)
(เสียงที่จะเชื่อมโยงกับฮารุกะ เสียงที่จะบรรเลงเคียงข้างฮารุกะ…
นั่นคือเสียงดนตรีของฉัน)
คานาตะ: …...คงจะยากนิดหน่อย สำหรับมนุษย์ต่างดาวล่ะเนอะ?
-------------
Epilogue - Rockin' Lockin' on
มิยุกิ: .... แสดงได้ดีกว่าที่คิดนะเนี่ย เจ้าพวกนั้น
ผู้ชมเองก็สนุกไปกับเขาด้วยจริงๆ
เรออน: อา เจ้ามือเบส มีฝีมือดีทีเดียว
เห็นเหมือนดีดเล่นๆ แต่เล่นได้มีเทคนิคมาก
มิยุกิ: นึกว่าจะเป็นเด็กนักเรียนจอมอวดดี
แต่ฝีมือก็สมแล้วที่ได้ออกLRเฟสล่ะนะ
แบบนี้ต้องฮึดกับเฟสกันหน่อยแล้วล่ะ เนอะ เรียวจิน
เรียว: ……
(นี่น่ะหรอ เสียงดนตรีของคานาตะคุง…..?)
(ตัดฉาก)
เรียว: คานาตะคุง
คานาตะ: เหนื่อยแย่เลย
เป็นไงบ้าง? ครั้งนี้ได้ฟังเสียงของฉันชัดพอรึยัง?
เรียว: อืม ได้ยินแล้วล่ะ
คานาตะคุง ซับซ้อนจังเลยนะ
คานาตะ: …… คำตอบเหนือคาดแฮะ
แต่นี่ หมายความว่าไงอะที่ซับซ้อน? ไม่เห็นจะเข้าใจเลยเนี่ย
เรียว: หรอ?
คานาตะ: เฮ้อ… ฉันว่าตัวเองค่อนข้างเป็นพวกมองคนอื่นออกนะ
แต่ไม่เห็นจะเข้าใจนายเลยสักนิดเดียว
ที่นายทำอยู่คือสร้างคาร์แรกเตอร์หรือเปล่า ก็ไม่ค่อยจะเข้าใจ
พอคุยด้วยก็ไม่รู้ว่าจะเพลียจิตหรือจะรู้สึกหน่ายใจจะพูดดี
คานาตะ: แต่ทั้งอย่างนั้น กลับแสดงดนตรีได้ค่อนข้างดีอีก?
ปริศนา เจ้าหนูประหลาด อย่างกับมนุษย์ต่างดาวจริงๆ……
เคนตะ: เรียว อยู่ที่นี่เองหรอ กลับกันเถอะ
เรียว: อะ เคนเคน
คานาตะ: ฉันก็กลับบ้างดีกว่า เจอกันนะ
เรียว: อืม เจอกันครั้งหน้าที่งานเฟสหรือเปล่านะ
คานาตะ: น่าจะนะ ฉันจะตั้งตารอเจอกันเลยล่ะ
คานาตะ: …. “คุณอาเคโบโนะ”
(ตัดฉาก)
เคนตะ: โทษที คุยกันอยู่หรอ
เรียว: ไม่เป็นไรแล้วล่ะ
เคนตะ: ไลฟ์ของ εpsilonΦ เป็นการแสดงระดับที่ไม่คิดว่าเป็นเด็กม.ต้นม.ปลายเลยนะ
เรียว: คงจะพยายามฝึกกันมาล่ะเนอะ
แต่ก็น่าจะเล่นเสียงดนตรีที่สุดยอดกว่านี้ออกมาได้อยู่หรือเปล่านะ
เคนตะ: ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ?
เรียว: อืม….. รู้สึกประมาณนั้น
….. นี่ เคนเคนมีมือกีตาร์ที่หลงใหลอยู่มั้ย?
เคนตะ: ทำไมจู่ๆถึงถามล่ะ?
เรียว: ระหว่างการมุ่งเป้าหมายที่เสียงดนตรีของใครสักคน
หรือการเล่นบรรเลงเสียงดนตรีของตัวเอง
ฝั่งไหนจะทำให้มีรอยยิ้มได้กันนะ
เคนตะ: นั่นสินะ….. แรกเริ่มจะเพราะหลงใหลไปก็ได้
แต่ว่า จำเป็นต้องหาเสียงดนตรีของตัวเองที่ไหนสักแห่งให้เจอด้วย
เป็นเรื่องที่ไม่ต้องพูดตั้งแต่การวางเป้าหมายไว้ที่ระดับโปรแล้วล่ะนะ
เรียว: งั้นหรอ….
เคนตะ: กำลังพูดถึงใครสักคนใน εpsilonΦ หรอ?
เรียว: อืม
เรียว: วันนี้ฉันฟังการแสดงแล้วนึกขึ้นมาน่ะ
คานาตะคุง กำลังจะพยายามเป็นใครอยู่รึเปล่านะ น่ะ
เรียว: …..ฉันคิดว่านั่นไม่ใช่เสียงดนตรีที่แท้จริงของคานาตะคุง
เคนตะ: …. สมาชิก εpsilonΦ ยังอายุน้อยกัน
การค้นหาเสียงดนตรีของตัวเอง น่าจะเพิ่งเริ่มต้นตั้งแต่ตอนนี้ก็ได้นะ
เรียว: อื้ม ถ้าคานาตะคุง เจอ “เสียงของตัวเอง” ได้เร็วๆ ก็ดีนะ
(End)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น