official website: https://kimisute-game.jp
- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน
- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ
- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น
------
Card Story
SR - Kurama Tadaomi [วิธีสังเกตการณ์]
วิธีสังเกตการณ์ --- Verse ---
[ เลานจ์ในมหาวิทยาลัย ]
เรย์จิ: …….ทาดาโอมิ?
เป็นอะไรไป เกิดอะไรขึ้น!?
ทาดาโอมิ: เกิดอะไรขึ้น งั้นเหรอ?
เรย์จิคุงต่างหาก ลนลานขนาดนั้นเป็นอะไรไปเหรอ?
เรย์จิ: ไม่สิ ฉันเห็นผู้คนล้อมรอบตัวนายอยู่
เลยนึกว่าเกิดปัญหาอะไรขึ้นรึเปล่า
ทาดาโอมิ: เห็นคนว่ากันว่าโน้ตของผมจดอ่านง่ายดี
เพราะงั้น คนที่อยากขอยืมโน้ตผมเลยมารวมตัวกันเสียเยอะเลย
เรย์จิ: แบบนี้นี่เอง เรื่องเป็นอย่างนั้น
……แล้วนั่น จดหมายเรอะ? ได้รับมาจากใครหรือยังไงนั่น
ทาดาโอมิ: อันนี้ ผู้หญิงคนนึงที่ผมเห็นบ่อย ๆ เขาเอามาให้น่ะ
เห็นว่าอยากให้ผมค่อยอ่านมันหลังจากนี้แบบแอบ ๆ
ทาดาโอมิ: เป็นความลับที่ไม่สามารถบอกคนอื่นได้รึเปล่านะ?
ทำไมถึงจ่าหน้าถึงผมกันนะ
เรย์จิ: ……จดหมายนั่น นายกลับไปที่ห้องแล้วอ่านมันคนเดียวจะดีกว่า
แต่ว่าไปแล้ว เรื่องให้ยืมโน้ตนั่นจะไม่ยุ่งยากสำหรับนายเรอะ?
ทาดาโอมิ: ไม่หรอก มีคนหลากหลายทักเข้ามาหาผม
แถมยังสังเกตการณ์มนุษย์ได้ด้วย สนุกดีนะ
เรย์จิ: เหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ดีไป……
ทาดาโอมิ: ผู้คนมักจะเลี่ยงหลบหน้าผมเสมอเวลาผมจะตั้งคำถามกับเขา
แต่คนที่มาขอยืมโน้ตของผม
คอยอยู่พูดคุยเรื่องต่าง ๆ ให้ จนกว่าผมจะให้ยืมโน้ตแหละ
เรย์จิ: นายยังคอยจี้ถามข้อสงสัยกับคนอื่นไม่เปลี่ยนงั้นสิ
อย่าไปถามเรื่องอะไรที่แปลกมากนักละ
ทาดาโอมิ: เรื่องที่แปลก เหรอ……
อื้ม ผมจะลองคิดดี ๆ ก่อนถามนะ
เรย์จิ: ทำอย่างนั้นเถอะ
ทาดาโอมิ: จริงด้วย งั้นผมถามคนถัดไปที่จะมายืมโน้ตผมดีมั้ยนะ?
ว่าคุณคิดว่า “เรื่องที่แปลก” คืออะไรเหรอครับ
วิธีสังเกตการณ์ --- Bridge ---
[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]
เรย์จิ: นี่คือโน้ตที่ว่าสินะ
ขอฉันดูเนื้อหานิดหน่อยได้รึเปล่า
ทาดาโอมิ: อื้ม ได้สิ เชิญครับ
เรย์จิ: ……นายจดโน้ตได้เที่ยงตรงแม่นยำดี ไม่เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนเลยจริง ๆ
ตัวอักษรเองก็สวยงามจนนึกว่าเป็นอักษรจากแป้นพิมพ์เลย
คานาตะ: คุณพี่คาราสึมะ ดูไรอยู่อะ?
เรย์จิ: โน้ตของทาดาโอมิน่ะ
เห็นว่าเป็นโน้ตที่อ่านง่าย และเป็นที่นิยมแม้แต่ในมหาลัย
คานาตะ: เห อย่างนั้นเหรอ
รุ่นพี่คุรามะ ขอฉันดูด้วยได้ป่าว?
ทาดาโอมิ: ได้อยู่แล้ว
ถึงพูดว่าเป็นที่นิยม แต่ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก
คานาตะ: ……เย้ย ไรเนี่ย ถูกต้องแม่นยำจนเหมือนเครื่องจักรเป็นคนเขียนเลย
จะว่าสมเป็นรุ่นพี่คุรามะก็ว่าไงดี……
คานาตะ: จริงด้วย ขอฉันดูโน้ตของรุ่นพี่คาราสึมะด้วยนะ!
เรย์จิ: เฮ้ย อย่ามาเปิดเอาเอง…!
คานาตะ: ……อย่างนี้นี่เอง คัดเลือกมาเฉพาะส่วนที่สำคัญ
และเขียนปรับให้เข้าใจง่ายขึ้นแฮะ
ดูการจดโน้ตแล้วมองเห็นถึงนิสัยของคนได้เลยเนอะ~
ทาดาโอมิ: เอ๊ะ เข้าใจนิสัยของคนผ่านโน้ตได้ด้วยเหรอ?
ทาดาโอมิ: (แต่ว่า เพลงที่พวกชูคุงเป็นคนแต่งเองก็เห็นถึง
ลักษณะนิสัย สภาพแวดล้อมที่เขาเป็นอยู่ออกมาก็คงได้เหมือนกัน)
ทาดาโอมิ: (หลังจากนี้ ผมจะขอดูโน้ตของคนหลาย ๆ คนดีไหมนะ?)
คานาตะ: ……รุ่นพี่คุรามะ?
จู่ ๆ นิ่งคิดเป็นอะไรเปล่าเนี่ย?
ทาดาโอมิ: เปล่า ไม่มีอะไรหรอก
ขอบใจที่ช่วยบอกเรื่องดี ๆ ให้นะ
(จบ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น