วันศุกร์ที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

KimiSute - [Card Story] R - Kurama Tadaomi [ทาดาโอมิวงเอปซิ]

KimiSute (Kimi ga mita Stage e)

official website: https://kimisute-game.jp


- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน

- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ

- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น


------


Card Story

R - Kurama Tadaomi [ทาดาโอมิวงเอปซิ]




ทาดาโอมิวงเอปซิ --- Verse ---


[ หน้าสถานี ]


เรย์จิ: เฮ้ย ทาดาโอมิ


ทาดาโอมิ: เอ๊ะ? เรย์จิคุงกับคุณ AP

ทั้งสองคนอยู่พร้อมหน้ากัน มีอะไรงั้นเหรอ?


เรย์จิ: คุณ AP ขอคำปรึกษามา

ว่าเห็นนายเหม่ออยู่ที่หน้าสถานี และอยู่นิ่งไม่ขยับตัวไปไหนเลยน่ะนะ


เรย์จิ: เขาเป็นห่วงว่านายอาจจะมีเรื่องกลัดกลุ้มใจหรือเปล่า

เลยมาดูอาการของนายด้วยกันน่ะ


ทาดาโอมิ: มาหาเพราะเป็นห่วงกันนี่เอง

ขอบใจนะ


เรย์จิ: ถ้าคำขอบคุณ ไปพูดกับคุณ AP เถอะ


ทาดาโอมิ: คุณ AP ขอบคุณมากครับ

แต่ว่า ผมไม่ได้มีเรื่องกลัดกลุ้มใจอะไร

แค่มาสังเกตการณ์มนุษย์เท่านั้นแหละครับ


- ตัวเลือก a - “ถ้าไม่ได้มีเรื่องกลุ้มใจอะไรก็ดีแล้วครับ!/ค่ะ!” 

ทาดาโอมิ: ดีแล้ว……เหรอครับ?

ถ้าคุณคิดเช่นนั้น ตัวผมก็คิดว่าดีแล้วครับ


- ตัวเลือก b - “เป็นอย่างนั้นเหรอครับ/คะ คุณเป็นคนน่าพิศวงจริง ๆ”

ทาดาโอมิ: พิศวง?

คุณ AP คิดว่าอะไรถึงทำให้คุณมองว่าน่าพิศวงหรือครับ?


เรย์จิ: ทาดาโอมิ นายพอแค่นั้นเถอะ

อย่าไปทำให้คุณ AP ลำบากใจนักเลย


เรย์จิ: พักเรื่องคำถามไว้เท่านั้นก่อน ถ้านายกระทำการเคลื่อนไหวอย่างนั้น

น่าจะทำความเข้าใจได้ว่าจะทำให้คนอื่นเป็นห่วงใช่มั้ยล่ะ?


ทาดาโอมิ: อืม

งั้น หลังจากนี้ผมจะระวังตัวขึ้นนะ


เรย์จิ: อา ทำแบบนั้นเถอะ


ทาดาโอมิ: ถ้าเจอคนที่อยากสังเกตการณ์

ผมสามารถตามติดคน ๆ นั้นไปเลยได้หรือเปล่านะ


เรย์จิ: ถ้าทำก็จะมีปัญหาตามมา อย่าเลยแล้วกัน


ทาดาโอมิ: เป็นอย่างนั้นเหรอ?

ถ้าอย่างนั้น ผมควรทำยังไงดีล่ะ?


เรย์จิ: นายคิดถึงสายตาของรอบข้างสักหน่อย แล้วค่อยเคลื่อนไหวเถอะ


ทาดาโอมิ: เข้าใจแล้ว

ก่อนอื่นผมจะลองใช้เวลาแบบเดียวกับผู้คนรอบข้างก่อนแล้วกันนะ


(จบ)

KimiSute - [Card Story] R - Karasuma Reiji [เรย์จิวงเอปซิ]

KimiSute (Kimi ga mita Stage e)

official website: https://kimisute-game.jp


- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน

- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ

- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น


------


Card Story

R - Karasuma Reiji [เรย์จิวงเอปซิ]




เรย์จิวงเอปซิ --- Verse ---


[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]


คานาตะ: คุณ AP ยินดีต้อนรับฮะ~

มีธุระกับรุ่นพี่คาราสึมะใช่มั้ยนะ? รอแป๊บนึงนะ

เหมือนตอนนี้จะคุยอะไรกันกับชูคุงอยู่แหละ


คานาตะ: อ๊ะ มาแล้ว ๆ

…เอะ เหวอ เป็นอะไรไปน่ะ ตัวแฉะไปหมดเลยนี่!

หรือว่าโดนชูคุงราดน้ำชาใส่อีกแล้วเหรอ?


เรย์จิ: ……เปล่า เล็กน้อยน่ะ

คุณ AP ขอบคุณที่รอครับ

มีส่วนที่ข้อมูลขาดไปในเอกสารสินะครับ ผมจะตรวจสอบทันทีครับ


คานาตะ: ไม่สิ ๆ รุ่นพี่รีบ ๆ เช็ดตัวจะดีกว่านะ~

ตกใจหมดเลยน้า~ โถ่


(ภาพตัด)


คานาตะ: …ว่าแต่ เกิดอะไรขึ้นอะ?

แต่ก็นะ--- ถึงไม่ถามฉันก็พอเดาได้อยู่แหละ


คานาตะ: ยังไงรุ่นพี่ก็คงไปทำอะไรน่าเบื่อ ๆ

จนสะเทือนอารมณ์ของชูคุงใช่มะ?


เรย์จิ: เปล่า ฉันแค่ไม่ตระหนักถึงเท่านั้นละ


เรย์จิ: ทำให้คุณ AP ได้เห็นภาพที่ไม่น่าดูเข้าเสียแล้ว


- ตัวเลือก a - “เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยหรือครับ/คะ?” 

เรย์จิ: ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นประจำ

เป็นระดับที่นานครั้งจะเกิดอะไรแบบนี้ขึ้นครับ


- ตัวเลือก b - “คุณไม่เป็นไร จริง ๆ เหรอครับ/คะ…..?”

เรย์จิ: ครับ ผมชินกับสิ่งที่ชูทำแล้ว

ระดับนี้ยังเบา ๆ ครับ


เรย์จิ: เพียงแต่ ในเรื่องการงานภายหลังจากนี้

ชูอาจจะสร้างความเดือดร้อนให้กับคุณก็เป็นได้


คานาตะ: รุ่นพี่คาราสึมะ มักโดนชูคงปั่นหัวอยู่ประจำน่ะ

ท่าทางลำบากเนอะ~


เรย์จิ: ฉันไม่ปฏิเสธหรอก แต่นี่คือทางเดินที่ฉันเลือกแล้ว


เรย์จิ: คุณ AP เอง หากมีอะไรเกิดขึ้น กรุณามาปรึกษาผมได้เลยนะครับ

แต่ถึงอย่างไร ชูก็ไม่ได้ฟังคำพูดของผมทั้งหมดก็เถอะ……


- ตัวเลือก a - “ทางนี้ต่างหาก ถ้าเป็นกำลังให้คุณได้ก็ขอให้มาปรึกษาผมเถอะครับ/ฉันเถอะค่ะ” 

เรย์จิ: เข้าใจแล้วครับ

หากมีโอกาสผมจะไปปรึกษาครับ


- ตัวเลือก b - “ขอบคุณครับ/ค่ะ ขอพึ่งพาตัวคุณด้วยนะครับ/นะคะ”

เรย์จิ: มีความเป็นไปได้ว่าจะคบค้ากับคุณไปอีกนาน

ได้โปรดอย่าใส่ใจเลยครับ


เรย์จิ: ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น จากนี้ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ


เรย์จิ: ใช้เวลาไปกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเสียได้

เช่นนั้น รบกวนขอเอกสารด้วยครับ ผมจะตรวจสอบทันที


(จบ)

KimiSute - [Card Story] R - Ujikawa Shu [ชูวงเอปซิ]

KimiSute (Kimi ga mita Stage e)

official website: https://kimisute-game.jp


- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน

- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ

- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น


------


Card Story

R - Ujikawa Shu [ชูวงเอปซิ]




ชูวงเอปซิ --- Verse ---


[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]


เรย์จิ: ผลโดยรวมออกมาดูดีทีเดียว…

แต่ลองเล่นเซ็ตลิสท์เพลงตั้งแต่ต้นใหม่เผื่อไว้ก่อนดีไหมครับ?


ชู: …ไม่ละ

ยังไงผลออกมาเหมือน ๆ เดิมไม่ต่างกัน

เล่นไปผมก็หาวลูกเดียวแล้วละ


ชู: นั่นสิน้า…

อ๋อ เพราะลำดับเพลงมันไม่ดีละเนอะ

ลองแบบนี้ดูดีมั้ย


ฮารุกะ: …หา? จะเปลี่ยนหมดเลยรึไง?

จะถึงไลฟ์แล้วไม่ได้มีเวลามากพอนะเว้ย เอาจริงงั้นเรอะ


ชู: ถ้าอย่างนั้น ฮารุกะมีข้อเสนอที่ดีกว่านี้มั้ยล่ะ?

…เอาละ ส่วน Arrange เพลงก็ต้องเปลี่ยนด้วยละนะ


คานาตะ: เดี๋ยว ๆ ๆ ไอ้ Riff ที่ดูซับซ้อนนี่มันอะไรอะ!?

จะให้เล่นเจ้านี่ตั้งแต่ตอนนี้น่ะเหรอ……? ลำบากใจจะทำนะเนี่ย~


ชู: ต้องเล่นแน่สิ เพราะฉะนั้น ทาดาโอมิ

นายปรับซีเควนซ์ให้เป็นรูปแบบที่ simple ด้วยนะ?


ทาดาโอมิ: อืม เข้าใจแล้ว

ทำแบบนั้นถึงจะเป็นการแสดงที่วิเศษกว่าเนอะ


ชู: ฮึฮึ ทาดาโอมิเข้าใจเรื่องราวดีจริง ๆ

ส่วนเรย์จิกับฮารุกะ ไม่ต้องบอกว่าให้ปรับจูนส่วนไหนก็เข้าใจใช่มั้ยล่ะ?


เรย์จิ: ……รับทราบครับ


(ภาพตัด)


เรย์จิ: ชู ส่วนปรับจูนที่คุณแจ้งเมื่อหลายวันก่อน

ผมและฮารุกะปรับจนเสร็จแล้วครับ


ชู: เอ๋? ตัวผม ออกคำสั่งแบบนั้นไปเหรอ?


ฮารุกะ: ห๊า? พูดจาบ้าบออะไร แกเป็นคนบอกเองไม่ใช่เรอะ!


เรย์จิ: ……ว่าแล้ว คุณหมายถึงไม่มีการปรับเปลี่ยนสินะครับ?


ชู: อะฮ่า ๆ ผมต้องพูดล้อเล่นอยู่แล้วสิ? ไม่ไหวกันเลยน้า

แต่เห็นโกรธเคืองกันขนาดนั้น

เป็นหลักฐานว่าซ้อมมาอย่างดีเลยละเนอะ


ชู: เอ้านี่ มาเริ่มซ้อมกันได้แล้ว

น่าดูชมจริง ๆ ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงเชียว


(จบ)

วันศุกร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

KimiSute - [Produce Sub Story] ตอนที่ 1 - Nijo Haruka

KimiSute (Kimi ga mita Stage e)

official website: https://kimisute-game.jp


- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน

- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ

- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น


------


Produce Sub Story ตอนที่ 1

= เริ่มเดินเครื่อง! STARTING =


Nijo Haruka

กับคานาตะ……A

กับสึบากิ……A

กับคานาตะ……B

กับรุ่นพี่คุรามะ…….A

กับรุ่นพี่คาราสึมะ……B

กับชู……A

ออกไปข้างนอก 1 (กับรุ่นพี่คาราสึมะ……A)

ออกไปข้างนอก 2 (กับมิโซโนะ……A)


*Produce Sub Story คือสตอรี่ย่อยที่จะขึ้นแบบสุ่มตอนเล่นโหมด Produce

หากเลือกตัวเลือกในเกมเพลย์ คำตอบของเราจะส่งผลก็สเตตัสของตัวละครด้วย แต่เนื่องจากเราเก็บเป็นคลังบทแปล จึงขอเลือกที่จะไม่บันทึกผลลัพธ์ของตัวเลือกนะคะ


------


Produce Sub Story 1 - 1

กับคานาตะ……A


[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]


คานาตะ: อ๊ะ คุณ AP

ขอโทษน้า~ หมดเวลาเช่าแล้วใช่มั้ย?


คานาตะ: พี่เนี่ยละก็ ฉันบอกให้กลับบ้านกันแล้วแท้ ๆ

แต่ไม่ยอมฟังกันเลยอะ


ฮารุกะ: ……หนวกหู รีบ ๆ กลับไปซะ


คานาตะ: พอทักคุยก็เมิน~ไปหมดตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว!

ใจร้ายเนอะ~


คานาตะ: แถมพี่ไม่ยอมพักซ้อมด้วย น่าเบื๊อน่าเบื่อ~

รีบกลับบ้านกันเถอะ


ฮารุกะ: ไม่เกี่ยวอะไรกับแก


ฮารุกะ: คุณ AP

สามารถยืดเวลาเช่าสตูดิโอได้มั้ยครับ?


- ตัวเลือก a - “ได้ครับ/ค่ะ แต่อย่าโหมจนร่างกายทรุดด้วยนะครับ/คะ” 

ฮารุกะ: ……ไม่เป็นหรอก


- ตัวเลือก b - “เข้าใจแล้วครับ/ค่ะ แต่ขอให้ซ้อมจนถึงจุดลงตัวที่คุณพอใจด้วยนะครับ/คะ”

ฮารุกะ: ซ้อมเพิ่มอีกหน่อยเดียวแล้วจะกลับครับ


ฮารุกะ: …ต่อไปใช้เพลงนี้แล้วกัน


คานาตะ: เอ๋~ สุดท้ายก็ไม่ยอมกลับเหรอ?

ฉันอยากจะกินข้าวด้วยกันกับพี่เลยรออยู่นะเนี่ย~


ฮารุกะ: รำคาญ

อย่ามาขวางการซ้อมของฉัน


------


Produce Sub Story 1 - 2

กับสึบากิ……A


[ หน้าสถานี (เย็น) ]


ยามาโตะ: นิโจกับคุณ AP ?

บังเอิญนะ


ฮารุกะ: อา สึบากิเรอะ


ยามาโตะ: เป็นอะไรไป? เหมือนนายดูจะหงุดหงิดอะไรอยู่

ตอนทำงานไปเจออะไรมางั้นเหรอ?


ฮารุกะ: เปล่า เรื่องของคนใกล้ตัวน่ะ

มีไอ้ตัวน่ารำคาญอยู่ไง


ยามาโตะ: แบบนี้เอง

แสดงว่าต้องปรับอารมณ์งั้นสินะ


ฮารุกะ: …นั่นสินะ

แต่ฉันก็ไม่ได้อยากจะทำอะไร…


ยามาโตะ: ทำสิ่งที่ชอบก็พอ ถ้าเป็นฉัน แค่กินข้าวขาว

ความเหนื่อยยากในวันนั้นก็ปลิวหายไปเลย


- ตัวเลือก a - “พอได้ทานอาหารที่ชอบก็จะมีความสุขเนอะครับ/คะ” 

ฮารุกะ: …ก็นะ ไม่ใช่ว่าจะไม่เข้าใจความรู้สึกนั้นหรอก


- ตัวเลือก b - “แล้วคิดยังไงกับซาวน่าครับ/คะ? รู้สึกดีทีเดียวนะครับ/คะ”

ฮารุกะ: อา ก็มีคนชอบอยู่พอควรนะครับ


- ตัวเลือก c - “มาคิดวิธีปรับอารมณ์ด้วยกันไหมครับ/คะ?”

ฮารุกะ: ไม่ละ ผมคิดได้ด้วยตัวเองครับ


ยามาโตะ: ทางที่ดีควรจะห่างจากต้นเหตุความเครียดนั้น

แต่ท่าทางจะยากก็คงช่วยไม่ได้


ฮารุกะ: นั่นละนะ แต่นี่พอคุยกันแล้วรู้สึกสมองฝ่อขึ้นมาละ

เดี๋ยวฉันแวะร้านไอศกรีมแล้วค่อยกลับละกัน


------


Produce Sub Story 1 - 3

กับคานาตะ……B


[ ถนนในเมือง ]


คานาตะ: นี่ฮะ พี่!

เลือกที่ชอบจากในนี้แล้วฉันจะให้นะ!


ฮารุกะ: ……หา? จู่ ๆ อะไรของนาย


คานาตะ: ไม่นานนี้ฉันชวนไปร้านลาเต้อาร์ตนี่?

แต่ว่าเราก็ไม่ได้ไปด้วยกัน~


คานาตะ: ไม่ว่ายังไงฉันก็อยากให้พี่เห็นเหมือนกัน เลยสั่งแบบ take out มาน่ะ

คานะจังใจดีเนอะ~!


ฮารุกะ: ฉันไม่เอา

คุณ AP ก็โดนนายลากไปด้วยรึไง?


คานาตะ: แต่พูดไป เจ้าเนี่ย คุณ AP เป็นคนซื้อมาให้นะ~

ถ้าปฏิเสธก็ยิ่งแย่น่ะสิ!


ฮารุกะ: เฮ้อ……


- ตัวเลือก a - “ลองดื่มสักอึกนึงเถอะครับ/ค่ะ อร่อยนะ” 

ฮารุกะ: งั้น ขอแก้วนี้ครับ

……รสชาติไม่แย่จริง ๆ ด้วยครับ


- ตัวเลือก b - “อย่าได้เกรงใจไปเลยครับ/ค่ะ!”

ฮารุกะ: คุณโดนหมอนี่ลากไปมาคงจะลำบากแย่สินะครับ

งั้น ขอรับแก้วหนึ่งครับ


ฮารุกะ: …พอดื่มแล้วเสียดายที่เห็นรูปเสียทรงแฮะ

ลาเต้อาร์ตเนี่ย


คานาตะ: หวา พี่พิถีพิถันดีจัง…!

ตรงจุดนั้นก็รักนะ!


ฮารุกะ: ……!

อย่ามาเบียดกันสิวะ!


------


Produce Sub Story 1 - 4

กับรุ่นพี่คุรามะ……A


[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]


ฮารุกะ: รุ่นพี่คุรามะ หูฟังไร้สายนั่นเป็นรุ่นใหม่เรอะ?


ทาดาโอมิ: ใช่ ผมลองซื้อมาตามคำแนะนำของชูคุงน่ะ


- ตัวเลือก - “ดีไซน์เท่มากเลยนะครับ/คะ” 


ทาดาโอมิ: นั่นสิครับ

ในรีวิวก็มีความคิดเห็นแบบเดียวกันนี้เลยเนอะเลยครับ


ฮารุกะ: นั่นน่ะ ครึ่งนึงเป็นการผลิตแบบออเดอร์เมดเลยนะ

ถึงพูดว่ามีคนแนะนำมา แต่ของมันไม่ใช่ราคาที่จะซื้อกันง่าย ๆ ไม่ใช่เรอะ


ทาดาโอมิ: ฮารุกะคุง รู้รายละเอียดดีจัง

หรือว่านายสนใจหูฟังนี้อยู่เหรอ?


ฮารุกะ: ฉันยังลังเลว่าซื้อด้วยดีมั้ยน่ะ


ฮารุกะ: ได้ยินมาว่าบาลานซ์ระหว่างเสียงย่านต่ำและย่านสูงดี

ฟังก์ชั่นเก็บเสียงก็ต่างขึ้นไปอีกระดับจากของที่มีอยู่


- ตัวเลือก a - “พอเป็นฟังก์ชั่นแรงแล้วยิ่งสนุกกับเสียงดนตรีมากขึ้นเนอะครับ/คะ” 

ฮารุกะ: ว่ากันว่าถ้าเริ่มซื้อหูฟังที่มีคุณภาพดีแล้วครั้งหนึ่ง

ก็ไม่สามารถกลับไปฟังของเก่าได้อีกแล้วละนะ


- ตัวเลือก b - “คงเป็นสินค้าที่สมกับราคาสินะครับ/คะ”

ฮารุกะ: คงแบบนั้นละครับ

แต่ก็ยังเป็นราคาที่ทำให้ลังเลอยู่หน่อยจริง ๆ


- ตัวเลือก c - “สามารถผลิตให้เข้ากับรูปทรงของหูตัวเองได้นี่ดีเนอะครับ/คะ”

ฮารุกะ: คุณ AP ก็มีด้วยเหรอครับ

ฝั่งนั้นก็ขายดีสินะครับ


ฮารุกะ: …ยังไงก็ลังเลว่าจะซื้อดีไหมจริง ๆ


ทาดาโอมิ: ถ้าติดใจอยู่ จะลองฟังดูไหม?

นี่ครับ ผมให้ยืมนะ


ฮารุกะ: จะดีเรอะ?

ฉันอยากลองฟังก่อนซื้ออยู่พอดี ช่วยได้มากเลย


------


Produce Sub Story 1 - 5

กับรุ่นพี่คาราสึมะ……B


[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]


- ตัวเลือก - “ขอบคุณที่เหนื่อยยากครับ/ค่ะ” 


ฮารุกะ: รุ่นพี่คาราสึมะ คุณ AP มาแล้วครับ


เรย์จิ: อา พอดีเอกสารที่ฉันไหว้วานไปค่อนข้างเร่งด่วน

เลยขอฝากให้เขามาส่งถึงที่น่ะ


เรย์จิ: ขออภัยที่คุณต้องอุตส่าห์มาถึงที่นี่ หากคุณไม่ว่าอะไร ได้โปรดเข้ามาเถอะครับ

ฮารุกะ ช่วยหยิบถุงกระดาษนั่นมาให้หน่อยได้มั้ย


ฮารุกะ: …อ้อ นี่เรอะ?

ฉันกลับเข้าห้องได้รึยัง


เรย์จิ: ยังก่อน ถ้านายสะดวกมาอยู่ด้วยกันก่อนเป็นไง

ฉันคิดว่านายน่าจะชอบเลยซื้อมาเผื่อไว้น่ะ


ฮารุกะ: ไอศกรีมที่ไม่ละลาย? อะไรละเนี่ย


- ตัวเลือก a - “เอ๊ะ? ไม่ละลายเหรอครับ/คะ? ทำไมล่ะ?” 

ฮารุกะ: เห็นเขียนไว้ว่าทำมาจากอบเชยนะครับ


- ตัวเลือก b - “มีผลไม้อยู่เป็นลุน ๆ เลย ตกแต่งดูดีนะครับ/คะเนี่ย!”

ฮารุกะ: มีมัทฉะกับช็อกโกแลตอยู่ด้วยนะครับ


ฮารุกะ: ภายนอกเป็นไอศกรีม แต่ผลิตมาจากอบเชยกับวุ้นงั้นเรอะ

ประหลาดดี


เรย์จิ: เชิญคุณ AP ทานได้เลยครับ

ฮารุกะก็เลือกแบบที่ชอบได้เลย


ฮารุกะ: …มีรสชาติแปลกตามากจนต้องคิดเยอะเลย

เอารสนี้… ไม่สิ รสนี้ก็น่าจะดี


------


Produce Sub Story 1 - 6

กับชู……A


[ ห้องประชุม ]


ชู: ฮารุกะ สุดสัปดาห์นี้มีกำหนดการไปไหม?


ฮารุกะ: …ไม่มี แล้วจะทำไม


ชู: ตั๋วนี้ผมได้มาจากพนักงานที่เกี่ยวข้อง

แต่ตัวผมไปไม่ได้แล้วเลยจะให้นายน่ะ


ฮารุกะ: หา? นี่มันไลฟ์ของวงดนตรีเน้นฝีมือที่เพิ่งเดบิวต์สด ๆ ไม่นานมานี้นี่

ฉันตั้งใจจะซื้อ แต่ตั๋วขายหมดทันทีไปแล้วนะ


ชู: งั้นเหรอ? ช่างเป็นที่นิยมเสียจริง

เห็นคนประเมินว่ามือกีตาร์ออกจะดี นายไปดูการเล่นของเขาสักหน่อยไหมละ


- ตัวเลือก a - “เป็นวงที่เขาว่าดีขนาดนั้นเลยเหรอครับ/คะ?” 

ฮารุกะ: ในแวดวงการวงดนตรีลึก ๆ แล้ว

เป็นวงที่ถูกจับตามานานสักพักแล้วละครับ


- ตัวเลือก b - “ขอโทษที่ศึกษาไม่เพียงพอนะครับ/คะ วงนั้นเป็นวงดนตรีประเภทไหนเหรอครับ/คะ?”

ฮารุกะ: วงร็อคแนว Three-piece band* ครับ

อาจไม่ใช่วงที่ฉูดฉาดอะไร แต่เทคนิกการเล่นและเสียงร้องเยี่ยมมาก


*ชื่อเรียกสากลคือ power trio หมายถึงวงดนตรีที่ประกอบด้วยเครื่องดนตรีสามชนิด (กีตาร์ไฟฟ้า กีตาร์เบส กลองชุด)


- ตัวเลือก c - “สุดยอดเลยครับ/ค่ะที่ได้ตั๋วมา!”

ฮารุกะ: …นั่นสิครับ

ดีเหมือนส้มหล่นจนทำใจลำบากเลย


ฮารุกะ: แล้วทำไมถึงเป็นฉันล่ะ?

ไม่ไปทักคนอื่นบ้างรึไง


ชู: บังเอิญนายอยู่ที่ห้องประชุมเลยทักเท่านั้นเอง

โชคดีจังนะที่มาถึงที่ประชุมเร็วแบบนี้


ฮารุกะ: เรอะ

งั้นฉันรับไว้แล้วกัน


ชู: ใช่ ๆ เรย์จิบอกว่าผู้เกี่ยวข้องเขาจะมาทักทายด้วย

ฝากด้วยนะ


ฮารุกะ: หา? หรือว่านายรำคาญเรื่องพวกนั้นเลยกะยกให้รึไง

……เวรเอ๊ย เอาเป็นว่าลองไปก่อนละกัน

------


ออกไปข้างนอก 1

กับรุ่นพี่คาราสึมะ……A


[ สวนสาธารณะ (เย็น) ]


เรย์จิ: ฮารุกะ นายจะกลับเลยงั้นเรอะ


ฮารุกะ: จบงานแล้วนี่? 

ฉันมีธุระอื่นอยู่ไง


เรย์จิ: ไอศกรีมลิมิเต็ดที่ขายตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปสินะ


ฮารุกะ: ทำไมถึงรู้…


เรย์จิ: ใช่จริง ๆ สินะ พอดีงานเทศกาลไอศกรีมส่วนภูมิภาคทั่วประเทศกำลังจะเริ่มขึ้น

ชูเลยบอกให้ซื้อมาด้วยน่ะนะ


เรย์จิ: ไอศกรีมรสแต่งกลิ่นชั้นดีที่ได้รับคัดเลือกเหมือนจะมีทั้งหมด 20 ชนิด

เห็นว่าชูอยากได้รสนมมัทฉะเข้มข้นกับซอฟท์ครีมงาดำน่ะ


ฮารุกะ: ……ของดีเด่นสุดในเทศกาลต้องเป็นเจลาโต้สตอเบอร์รี่สิ


- ตัวเลือก a - “ลังเลเลยเนอะครับ/คะ” 

ฮารุกะ: เห็นว่าเทศกาลครั้งนี้ทุ่มแรงลงไปอยู่ละครับ


- ตัวเลือก b - “ถ้าจะไปซื้อ ขอเราไปด้วยคนได้หรือเปล่าครับ/คะ?”

ฮารุกะ: ……ก็ ไม่ได้ว่าอะไร


ฮารุกะ: ถ้าจะไปก็รีบไปที่จัดงานเลย


เรย์จิ: อา นั่นสินะ

ถ้าของที่ชูไหว้วานยังเหลืออยู่ก็ดี…


ฮารุกะ: เอาเป็นว่ารีบไปเถอะ


------


ออกไปข้างนอก 1

กับมิโซโนะ……A


[ หน้าสถานี (ค่ำ) ]


เรออน: อ้าว นิโจกับคุณ AP

จะไปทำงานหลังจากนี้เหรอครับ?


- ตัวเลือก - “ครับ/ค่ะ กำลังจะไปฟังวาระประชุมที่ฝ่ายเกี่ยวข้องเชิญมาให้เข้าร่วมด้วยน่ะครับ/ค่ะ” 


เรออน: เมื่อกี้เจอนานะโฮชิ จากนั้นก็นิโจ

วันนี้เจอเรื่องบังเอิญหลายครั้งเลยแฮะ


เรออน: นิโจ นายมาทำอะไรอยู่ตรงนี้เหรอ?


ฮารุกะ: …….เปล่านี่


เรออน: เอ๊ะ พวงกุญแจนั่นมันสตาร์ไฟฟ์?

นายชอบใช่มั้ยนะ พวกขบวนการฮีโร่


ฮารุกะ: ก็นะ


เรออน: อะ เข้าใจละ! จะไปดูโชว์จากนี้สินะ

เมื่อกี้ฉันเห็นสตาฟนำทางไปยังที่จัดแสดงด้วยละ


เรออน: แต่ผิดคาดนิดหน่อยนะที่เห็นนายชอบสตาร์ไฟฟ์เนี่ย


ฮารุกะ: …เรื่องนี้สร้างเซตติ้งโลกออกมาอย่างดี

แม้จะเป็นผู้ใหญ่ก็ยังดูสนุกได้


ฮารุกะ: อีกอย่าง งานด้านดนตรีก็มีคุณภาพ


- ตัวเลือก a - “เราก็คิดเหมือนกันครับ/ค่ะ!” 

ฮารุกะ: คุณ AP ก็รู้จักรึครับ

เพลงประกอบหลัก เท่มากใช่มั้ยละครับ


- ตัวเลือก b - “แบบนี้นี่เอง ดูถูกไม่ได้เลยเนอะครับ/คะ”

ฮารุกะ: คิดว่าถ้าคุณได้ลองฟังก็จะเข้าใจเลยครับ


ฮารุกะ: ฉันถูกใจท่อนโซโล่กีตาร์ของเพลงประกอบหลัก…

แถมยังเป็น Phase ที่ใช้ในซีนต่อสู้ของ Star Purple ด้วย


เรออน: หืม แปลกตาดีที่เห็นนายพูดให้ฟังเยอะขนาดนี้

ไว้มาเล่าให้ฉันฟังทีหลังสิ ตอนนี้รีบอยู่ใช่มั้ยล่ะ?


ฮารุกะ: อา รู้แล้ว

……ไปละ