KimiSute (Kimi ga mita Stage e)
official website: https://kimisute-game.jp
- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน
- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ
- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น
------
Card Story
SSR - Nijo Haruka [ความทะนงตนที่เหลวแหลก]
ความทะนงตนที่เหลวแหลก --- Verse ---
[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]
คานาตะ: อะไรอะ~ พี่มาถึงก่อนงั้นเหรอ
รู้งี้ฉันก็คงรีบมาสตูดิโอไว ๆ แล้วนะเนี่ย
ฮารุกะ: …ชิ
คานาตะ: อ้าว? โน้ตนี่มัน เพลงของวงดนตรีที่ฮิตอยู่ช่วงนี้ใช่มะ
ทำไมถึงซ้อมด้วยเพลงโคฟเวอร์กันล่ะ?
ฮารุกะ: ไม่เกี่ยวอะไรกับแก
คานาตะ: อะ หรือว่าเป็นฟีลประมาณว่าอยากศึกษาค้นคว้าเอา?
พี่เองก็เอาเรื่องใช้ได้เลยน้า~
ฮารุกะ: ……
คานาตะ: จะว่าไปแล้ว เพลงใหม่รอบนี้ยากเกินไปมั้ยอะ?
ซ้อมเซิ้มอะไรรำคาญอ้า~
คานาตะ: อะ จริงด้วย!
พี่ลองเล่นเบสหลังจากที่ห่างหายไปนานหน่อยสิ
ฉันจะขอดูเป็นตัวอย่างนะ
คานาตะ: เอ้า ฉันให้ยืมเบสของฉันนะ ขอร้องละ!
ฮารุกะ: (เพราะไอ้หมอนี่เป็นต้นเหตุให้ฉันเลิกเล่นเบส
สติดีอยู่รึเปล่า…?)
ฮารุกะ: ฉันไม่มีทางเล่นหรอก
คานาตะ: จู่ ๆ โกรธขึ้นมา มีอะไรเหรอ?
อะ หรือว่านึกถึงเรื่องสมัยก่อนขึ้นมาซะแล้ว~?
ฮารุกะ: (ไม่ใช่แค่เบสอย่างเดียว หมอนี่ชอบมาขัดขวางตัวฉัน
…และแย่งชิงอะไรต่อมิอะไรไป)
คานาตะ: อดีตก็คืออดีตน่า
ความทรงจำแย่ ๆ ก็ลืมมันไปเถอะ นะ!
ฮารุกะ: หนวกหู จะลืมก็เรื่องของแก
(ฉันไม่ยอมถูกแย่งชิงอะไรไปอีกแล้ว
ฉัน… จะใช้กีตาร์นี้ทำให้ยอมรับเสียงดนตรีของฉันให้ได้)
ความทะนงตนที่เหลวแหลก --- Bridge ---
[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ (ค่ำ) ]
ฮารุกะ: (เวร เรียบเรียงดี ๆ ไม่ได้เลย……
พักสักหน่อยแล้วกัน)
เรย์จิ: ฮารุกะ เป็นอะไรไป
เวลาขนาดนี้แล้วยังตื่นอยู่เรอะ
ฮารุกะ: ……แต่งเพลงอยู่
เรย์จิ: เพลงใหม่ที่ชูไหว้วานมาสินะ
ความคืบหน้าเป็นยังไงบ้างล่ะ
ฮารุกะ: ยังอยู่ระหว่างแต่ง จากนี้อาจจะเปลี่ยนไปเยอะก็ได้
นี่คือโน้ตเพลงนั้น
เรย์จิ: เข้าใจละ ขอฉันดูหน่อยแล้วกัน
เรย์จิ: …อย่างนี้นี่เอง เป็นเพลงที่สมเป็นฮารุกะดีนะ
ฮารุกะ: งั้นเรอะ
(สมเป็นตัวฉัน อะไรนั่น… เรื่องนั้นมันแน่อยู่แล้ว
สิ่งนี้ฉันไม่ได้เลียนแบบใคร เป็นดนตรีของตัวฉันเอง)
ฮารุกะ: …เดี๋ยวกลับละ
เรย์จิ: ขอโทษที่รั้งนายไว้
ฉันจะตั้งตารอฉบับเสร็จสมบูรณ์ ราตรีสวัสดิ์
ฮารุกะ: เออ
(เสียงเดินออก)
ฮารุกะ: (ฉันจะทำให้ยอมรับตัวฉันเองด้วยดนตรี เพื่อเป้าหมายนั้นแล้ว
ตอนนี้ฉันเพียงแต่ต้องทุ่มเทลงแรงกายใจทั้งร่างเพื่อสร้างเพลงขึ้นมา)
(ถึงจะไม่ชอบหน้ากันแค่ไหน แต่เจ้าพวกนั้น…
เสียงของ εpsilonΦ เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมีอย่างแน่นอน)
ฮารุกะ: เพราะฉะนั้นฉัน… ถึงอยู่ที่นี่
ความทะนงตนที่เหลวแหลก --- Chorus ---
[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]
ชู: ฮารุกะ เล่นเพลงอะไรอยู่
…อ๋อ เพลงใหม่ที่ผมขอไว้เหรอ?
ฮารุกะ: …ใช่
ชู: ถ้าเสร็จแล้วไม่ยอมบอกให้ผมรู้เร็ว ๆ ก็ลำบากแย่สิ
ไหนดูโน้ตเพลงหน่อยซิ ไหน ๆ …?
ฮารุกะ: เดี๋ยวฉันจะให้ดี ๆ รอหน่อย
……อันนี้
ชู: ……หืม ไม่แย่นะเนี่ย
ถ้าเป็นเพลงนี้ก็คงเริ่มซ้อมได้ทันทีน่าจะดีเนอะ
ฮารุกะ: งั้นเรอะ เดี๋ยวฉันเอาไปถ่ายเอกสาร
ชู: อา งั้นก็มาดูนี่หน่อยได้มั้ย?
ผมก็แต่งเเพลงใหม่มาเหมือนกัน
ฮารุกะ: …….
(เพลงนี้… ทั้งโครงสร้างและเทคนิกล้วนสดใหม่
เป็นอะไรที่ฉันนึกไม่ถึง…)
(เพลงที่ฉันแต่งก็คงไม่ได้แย่เหมือนกัน
แต่ว่า ระดับของเพลงของชูมันต่างกัน)
(ฉันจะไม่สามารถไล่ตามหมอนี่ได้อย่างนั้นเหรอ…?)
ชู: ไม่ต้องยืนนิ่งแข็งทื่อขนาดนั้น ไหนพูดความรู้สึกให้ผมฟังหน่อย
หรือว่า เพลงวิเศษมากเสียจนไม่สามารถเอ่ยเป็นถ้อยคำได้ล่ะ?
ฮารุกะ: …
เปล่า เฮ้ย ไอ้ท่อนกีตาร์นี่มันอะไร
ชู: ถ้าให้เสียงเข้ากับเพลงนี้
ผมเลยอาจจะปรับให้มันยากขึ้นมาเล็ก~น้อยก็เป็นได้?
หรือว่าฮารุกะจะเล่นไม่ได้กันนะ?
ฮารุกะ: …ฉันไม่ได้พูดอย่างนั้น
ฉันจะเล่นให้สมบูรณ์แบบจนกว่าจะถึงตอนอัดเพลงให้ดู
ชู: อะฮะ งั้นผมจะตั้งตารอแล้วกัน
แต่ว่าถ้านายไม่ไหวจริง ๆ ก็รีบมาบอกผมแล้วกันนะ?
ฮารุกะ: …ฉันไม่มีทางพูดหรอก
(จบ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น