KimiSute (Kimi ga mita Stage e)
official website: https://kimisute-game.jp
- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน
- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ
- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น
------
Card Story
SR - Nijo Kanata [ผู้เข้าใจตามอำเภอใจ]
ผู้เข้าใจตามอำเภอใจ --- Verse ---
[ แชร์เฮาส์วง εpsilonΦ ]
ทาดาโอมิ: คุณ AP ขอบคุณมากครับที่อุตส่าห์นำขนมของฝากมาให้
คานาตะ: ยังไงก็ขอโทษด้วยนะ? เธออุตส่าห์มาหาแท้ๆ
แต่สภาพห้องออกจะเละเทะไปหน่อย
ตอนนี้เราสองคนเลยกำลังจัดระเบียบพวกโน้ตเพลงต่าง ๆ พอดีน่ะ~
คานาตะ: อ๊ะ นี่ ๆ รุ่นพี่คุรามะ
ไอ้นี่น่ะ~ คิดว่ายังเอาอยู่มั้ยอะ?
ทาดาโอมิ: อืม ยังไงดีนะ
ถ้าเป็นผมคงจะไม่สามารถตัดสินใจได้ ควรไปตรวจสอบกับเรย์จิคุงไม่ก็ชูคุงเผื่อเอาไว้ก่อนจัดการน่าจะดี
คานาตะ: นั่นมันก็ใช่อะนะ
งั้นเอาเป็นว่า รวบรวมมาวางไว้แถว ๆ นี้~
จากนั้นค่อยให้พวกชูคุงมาเช็คเอาละกันเนอะ
ทาดาโอมิ: นั่นสินะ
…เอ๋?
คานาตะ: รุ่นพี่คุรามะ เป็นไรไป~?
ทาดาโอมิ: มีกระดาษคำตอบของคานาตะคุงมาปนอยู่ในที่แบบนี้ด้วยน่ะ
- ตัวเลือก a - “คะแนนสูงทั้งหมดเลยนี่ครับ/คะ…!”
คานาตะ: อ้าว ดูผิดคาดเหรอ?
ปวดใจแป้วเลยแฮะ~ เห็นงี้ฉันเรียนหนังสือได้เหมือนกันนะ?
- ตัวเลือก b - “สุดยอด เป็นนักเรียนดีเด่นสินะครับ/คะ!”
คานาตะ: อะฮะฮะ! นี่แน่ะคุณ AP
ระดับแค่นี้ทำเป็นเล่นใหญ่เกินเบอร์ไปได้!
ทาดาโอมิ: คานาตะคุงเนี่ย ไม่ค่อยเห็นตัวตอนที่อ่านหนังสือเรียนเท่าไหร่
สุดยอดเลยนะ พรสวรรค์หรือเปล่านะ?
คานาตะ: รุ่นพี่คุรามะเนี่ย ใจดีจริงๆ~!
พี่เองถ้าชมฉันตรงๆประมาณนี้บ้างด้วยก็คงดี
คานาตะ: แต่ก็เอาเถอะ ตัวฉันเองพอลองทำอะไรไปนิดหน่อยก็ทำได้ขึ้นมาทันทีน่ะนะ
จะเรื่องเรียนหรือเรื่องอะไรๆ
ทาดาโอมิ: ฮึฮึ สมแล้ว
งั้น งานเก็บกวาดโน้ตเพลงพวกนี้ก็คงทำเสร็จได้ทันทีเลยสินะ
คานาตะ: เอ๊ กองขนาดนี้ ถ้าทิ้งพวกที่ไม่ใช้ในช่วงนี้ไปทั้งหมดก็เสร็จแล้วนี่!?
ทาดาโอมิ: ทำแบบนั้นเลยไม่ได้นะ
มาเก็บเป็นที่ก่อนที่ชูคุงจะกลับมากันเถอะ
คานาตะ: เฮ้อ ต้องทำเหรอเนี่ย~...
อะ แต่ถ้าทำเสร็จแล้วก็มีขนมเป็นรางวัลนี่นา!
คุณ AP ขอบคุณที่เอามาให้น้า~!
ผู้เข้าใจตามอำเภอใจ --- Bridge ---
[ สตูดิโอฝึกซ้อม ]
คานาตะ: อ๊ะ มาได้พอดีเลย!
ผลสอบที่ผ่านมา ฉันได้คะแนนเต็มด้วยละ~
นี่ไง พี่เองก็ดูสิๆ~!
ฮารุกะ: ……
คานาตะ: เดี๋ยวเถอะ เมินกันงี้ใจร้ายไปมั้ย!?
ฉันอุตส่าห์พยายามทั้งที เศร้านะเนี่ย~
คานาตะ: รุ่นพี่คุรามะจะชมฉันใช่มั้ยอะ?
ทาดาโอมิ: ผมคิดว่าเยี่ยมมากที่ได้คะแนนเต็มนะ
คานาตะคุง เก่งมากเลย
คานาตะ: ขอบคุณนะ!
อ๋า~ อยากได้คำชมจากพี่ด้วยจังเลย~
ฮารุกะ: ……ชิ
คานาตะ: ก็นะ เห็นตั้งใจอ่านหนังสือจนมืดค่ำ ฮารุกะเองก็คะแนนเต็มเหมือนกันนี่นะ
ถ้าคะแนนเท่ากันกับตัวเองคงจะชมยากละเนอะ
- ตัวเลือก a - “ดูคุณพี่ชายอยู่เสมอเลยนะครับ/คะ”
คานาตะ: ใช่แล้ว ก็เป็นอีกส่วนของฉันที่แสนสำคัญที่สุดในโลกเลยนี่นา
- ตัวเลือก b - “รักคุณพี่ชายมากเลยนะครับ/คะเนี่ย”
คานาตะ: แน่นอนอยู่แล้ว~
ทาดาโอมิ: พวกฝาแฝดหรือพี่น้องเนี่ย
คงเป็นตัวตนที่จะให้ความสำคัญกันและกันจริง ๆ ใช่หรือเปล่านะ
ฮารุกะคุงคิดยังไงกับคานาตะคุงเหรอ?
คานาตะ: นั่นฉันก็อยากรู้ด้วยคน!
นี่ ๆ บอกหน่อยนะ?
ฮารุกะ: ……หนวกหู
คานาตะ: คุณ AP เห็นปะ?
พี่ชอบทำตัวประมาณนี้ตลอดประจำเลยละ
แต่ว่า ไม่เป็นไรหรอก ถึงพี่จะเป็นแบบนี้
คนที่สามารถทำความเข้าใจความรู้สึกให้พี่ได้ก็มีแต่ฉันเท่านั้นแหละ
ฮารุกะ: อย่ามาพูดจาตามอำเภอใจสิวะ…!
คานาตะ: อะฮะฮะ ไม่เป็นไร ฉันรู้อยู่แล้วละ!
ให้พี่เป็นอย่างนี้ต่อไปโดยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ฉันต้องดีใจกว่าอยู่แล้ว
(จบ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น