KimiSute (Kimi ga mita Stage e)
official website: https://kimisute-game.jp
- ภายในเนื้อเรื่องอาจจะมีบทสนทนาของผู้เล่นในบทบาท Assistant Producer (ขออนุญาตย่อว่า AP) แม้จะไม่มีการระบุเพศไว้ แต่เนื่องจากมีการใช้คำพูดสุภาพ เลยจะขอลงท้ายเป็น ‘ครับ/ค่ะ’ ด้วยเช่นกัน
- หากมีตัวละครที่พูดภาษาถิ่น เราจะขอปรับเป็นภาษากลางเนื่องจากไม่มีความเชี่ยวชาญมากพอ
- บทแปลทั้งหมดเป็นการแปลส่วนตัวเท่านั้น
------
Card Story
SR - Nijo Haruka [ธรรมดาไร้สามัญ]
ธรรมดาไร้สามัญ --- Verse ---
[ ภายในเมือง (เย็น) ]
คานาตะ: โห่~ พี่ แค่นี้เองไม่เห็นเป็นไรเลย!
นี่ พี่อะ~!
ฮารุกะ: รำคาญ ปล่อยฉัน
- ตัวเลือก - “สวัสดีทั้งสองคน มีอะไรกันเหรอครับ/คะ?”
คานาตะ: มาได้จังหวะดีเลย!
คุณ AP ฟังหน่อยสิ~
ฉันดันลืมหนังสือเรียนเอาไว้ที่โรงเรียน
ทีนี้ฉันเลยบอกกับพี่ว่าพรุ่งนี้มีสอบย่อยเลยขอยืมหน่อย
แต่พี่กลับปฏิเสธไม่เอาอยู่นั่น คิดว่าไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ?
ฮารุกะ: แค่กลับไปเอาก็พอไม่ใช่เรอะ
คานาตะ: เอ๋ ตอนนี้อะนะ~?
ขอดูแค่นิดหน่อยก็เสร็จแล้วนะ จะเย็นชาอะไรนักกับพี่น้องที่มีกันแค่สองคนเนี่ย!?
คานาตะ: อ๋า~ ใจร้ายจัง~
พี่เนี่ยละก็ ทั้งที่สมัยก่อน---
ฮารุกะ: เฮ้ย ด้านหลัง
เดี๋ยวก็โดนรถชนเข้าหรอก
คานาตะ: เอ๊ะ? เหวอ จริงด้วย เกือบไปแล้ว~!
คานาตะ: ฮิฮิ ว่าแล้วพี่เนี่ยเป็นพี่ของฉันจริง ๆ ด้วย
มาทำตัวเย็นชาใส่กัน แต่ตัวก็ปกป้องฉันอย่าง~ดีเลยนี่นา
ฮารุกะ: ………
คานาตะ: อ๊ะ เดี๋ยวสิ! อย่าเพิ่งไปไหนคนเดียวซี่
ไหนจะเรื่องหนังสือเรียน ก็ยังไม่ได้ให้ยืมเลยนี่นา!
ฮารุกะ: เรื่องของแก
- ตัวเลือก a - “คุณคานาตะ ไปดึงดันขนาดนั้นมันไม่ดีนะครับ/คะ”
ฮารุกะ: ไงล่ะ โดนเขาพูดอย่างนั้นแล้ว
ถ้าเข้าใจก็รีบ ๆ ไสหัวไปซะ
- ตัวเลือก b - “คุณฮารุกะเองก็ไม่เห็นต้องปฏิเสธขนาดนั้น…”
ฮารุกะ: ………ชิ
คานาตะ: เอ้า ถ้ายอมให้ยืมหนังสือเรียน
เดี๋ยวฉันอยู่นิ่ง ๆ เงียบ ๆ ได้นะ ♪
ฮารุกะ: ……เฮ้อ
ตอนดึกก็เอามาคืนด้วย
คานาตะ: เย้~! ถึงพูดอย่างนู้นอย่างนี้
แต่ก็ยอมฟังคำขอของฉัน พี่ใจดีจริง ๆ ด้วย
ขอบใจน้า~!
ธรรมดาไร้สามัญ --- Bridge ---
[ ห้องประชุม ]
ทาดาโอมิ: วันนี้มีประชุมที่ห้องนี้สินะครับ
ขอบคุณที่ช่วยนำทางให้ครับ คุณ AP
ฮารุกะ: ……
ทาดาโอมิ: อ้าว ฮารุกะคุงก็มาก่อนล่วงหน้าเหรอ
พอมาก่อนเวลาเริ่มประชุมเร็วหน่อย เลยคิดว่าจะไม่มีใครอยู่ด้วยสักอีก
ฮารุกะ: ฉันก็ไม่ได้มีธุระอะไรละนะ
ทาดาโอมิ: แบบนี้นี่เอง
หรือว่านายกำลังอ่านหนังสือระหว่างรออยู่หรือเปล่านะ
แปลกตาจัง อ่านหนังสืออะไรอยู่เหรอ?
ฮารุกะ: ……หนังสือตะวันตก
ทาดาโอมิ: อ๋า งั้นเหรอ ฮารุกะคุงไปเรียนเมืองนอกมานี่นะ
เป็นหนังสือที่ซื้อมาตอนอยู่ที่นั่นหรือเปล่า?
ฮารุกะ: จะแบบที่ไหนก็ช่างสิ
- ตัวเลือก a - “ได้ไปเรียนเมืองนอกมา สุดยอดจังเลยนะครับ/คะ”
ฮารุกะ: ไม่นี่ ก็แค่ไปครึ่งปี
- ตัวเลือก b - “ถนัดภาษาอังกฤษหรือครับ/คะ?”
ฮารุกะ: …ธรรมดาครับ
ทาดาโอมิ: แต่ว่าทำถึงอ่านหนังสือตะวันตกล่ะ?
ถ้าจะเอาใจความเรื่องราว ผมคิดว่ามีหนังสือที่แปลออกมาอยู่ด้วยนะ
ฮารุกะ: …ถ้าเป็นหนังสือแปล บริบททางภาษาที่แสดงออกมาจะต่างกันออกไปละนะ
ของพวกนี้มันจะเปลี่ยนไปตามตัวเองที่ทำความเข้าใจสารของมันได้หรือไม่ใช่มั้ยล่ะ
ฮารุกะ: อีกอย่าง ตอนที่ไปเรียนที่ต่างประเทศ
ฉันก็คิดว่าตั้งใจเรียนภาษามากกว่านี้ก็คงดีน่ะนะ
ทาดาโอมิ: ฮารุกะคุง คิดอะไรหลาย ๆ เลยเนอะ
ฮารุกะ: เรื่องแค่นี้ก็ปกตินี่
ทาดาโอมิ: งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้น ผมจะทำงานมหาลัย
เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนเวลาอ่านหนังสือแล้วกันนะ
(จบ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น